ماده 53 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۵۳ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: کارفرما مکلف است کارگران بیمار یا حادثه دیده را که پس از خاتمه معالجه توانایی کار خود را بدست میآورند بکار سابق بگمارد و در صورتیکه کارگر معالجه شده قادر بانجام کار سابق نباشد او را بکار مناسب مشغول نماید مشروط بر آنکه لااقل دو سوم دستمزد سابق را که در هر حال از حداقل دستمزد کمتر نباشد باو پرداخت نماید.
در صورتیکه در موقع بروز بیماری و یا وقوع حادثه احتمال بازگشت کارگر بشغل سابق موجود باشد و یا نقص توانایی کارگر کمتر از ده درصد باشد کارفرما مکلف است هنگام استخدام کارگر جدید بجای کارگر آسیب دیده موقت بودن او را کتبا متذکر شود تا بتواند بمجرد بازگشت کارگر اصلی کارگر موقت را از خدمت معاف نماید.
تبصره – کارخانجات و موسسات دولتی وابسته بدولت مکلفند کارگران مسلولی را که قبل از تصویب اینقانون تحت معالجه قرار گرفته و بهبودی یافته اند و همچنین کارگران مسلولی را که بعدا تحت معالجه قرار گرفته و بهبودی مییابند بکار اولی یا کار مناسب دیگر بگمارند .
در صورتیکه کارفرما آنها را بکار اولی یا کار مناسب دیگر نگمارد باید یکجا معادل سی ماه حقوق آنانرا پرداخت نماید.
هر گاه کارگر بعدا برای خود کاری پیدا نماید در صورت پرداخت حق تعاون و بیمه او بسازمان مدت پرداخت حق بیمه گذشته برای استفاده از مزایای اینقانون جزء سابقه بیمه او محسوب خواهد شد.
بخش دوم – مستمریها