ماده 61 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334
این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۶۱ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: کارگر بازنشسته و یا ازکارافتاده کلی مستمری بگیر و یا کارگری که در دهسال آخر حیات خود لااقل حق بیمه پنجسال را پرداخته باشد و یا کارگریکه بر اثر حادثه ناشی از کار و بیماریهای حرفه ای و یا عواقب آن فوت نماید زن و فرزندان و پدر و مادر او با شرایطی که ذیلا ذکر میشود استحقاق دریافت مستمری خواهند داشت:
۱ – عیال دایمی متوفی تا وقتیکه شوهر اختیار نکرده باشد.
۲ – فرزندان کارگر با رعایت شرایط زیر:
الف – در صورتیکه متوفی مرد باشد مادام که فرزندان او بسن پانزده سال تمام نرسیده باشند و یا آنکه سن آنان از بیست و یکسال تجاوز ننموده بشرط آنکه منحصرا بتحصیل مشغول باشند.
ب – در صورتیکه متوفی زن باشد علاوه بر شرایط مذکور در بند الف از پدر نیز یتیم بوده و از مستمری دیگری استفاده نکنند و اگر پدر داشته باشند باید سن پدر از شصت سال متجاوز بوده و اشتغال بکار با اجرت نداشته و بهیچ عنوان هم از مستمری استفاده نکند و یا آنکه بتصدیق کمیسیون پزشکی سازمان بکلی فاقد توانایی کار باشد.
۳ – پدر و مادر کارگر متوفی در صورتی حق استفاده از مستمری را خواهند داشت که تحت تکفل کارگر بوده و سن پدر از شصت و پنج سال و سن مادر از شصت سال تجاوز نموده باشد.