ماده 61 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۱ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: کارگر بازنشسته و یا ازکارافتاده کلی مستمری بگیر و یا کارگری که در دهسال آخر حیات خود لااقل حق بیمه پنجسال را پرداخته باشد و یا کارگریکه بر اثر حادثه ناشی از کار و بیماریهای حرفه ای و یا عواقب آن فوت نماید زن و فرزندان و پدر و مادر او با شرایطی که ذیلا ذکر میشود استحقاق دریافت مستمری خواهند داشت:

۱ – عیال دایمی متوفی تا وقتیکه شوهر اختیار نکرده باشد.

۲ – فرزندان کارگر با رعایت شرایط زیر:

الف – در صورتیکه متوفی مرد باشد مادام که فرزندان او بسن پانزده سال تمام نرسیده باشند و یا آنکه سن آنان از بیست و یکسال تجاوز ننموده بشرط آنکه منحصرا بتحصیل مشغول باشند.

ب – در صورتیکه متوفی زن باشد علاوه بر شرایط مذکور در بند الف از پدر نیز یتیم بوده و از مستمری دیگری استفاده نکنند و اگر پدر داشته باشند باید سن پدر از شصت سال متجاوز بوده و اشتغال بکار با اجرت نداشته و بهیچ عنوان هم از مستمری استفاده نکند و یا آنکه بتصدیق کمیسیون پزشکی سازمان بکلی فاقد توانایی کار باشد.

۳ – پدر و مادر کارگر متوفی در صورتی حق استفاده از مستمری را خواهند داشت که تحت تکفل کارگر بوده و سن پدر از شصت و پنج سال و سن مادر از شصت سال تجاوز نموده باشد.