ماده 44 لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب 1334

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۴ لایحه قانونی بیمه های اجتماعی کارگران مصوب ۱۳۳۴ مصوب ۱۳۳۴,۰۴,۲۴: کارگرانیکه ظرف مدت دوازده ماه قبل از مراجعه بسازمان برای اعلام بیماری یا وقوع حادثه لااقل حق بیمه صد روز کار را پرداخته باشد خود و افراد خانواده بلافصل آنان حق دارند از کمک های زیر استفاده نمایند:

۱ – هر گونه معاینه طبی بمنظور تشخیص بیماری و امتحانات از قبیل عکسبرداری و آزمایشهای طبی.

۲ – معالجه توسط پزشک امراض عمومی و تخصصی.

۳ – معالجه دندانپزشکی.

۴ – بستری شدن در بیمارستان یا آسایشگاه.

۵ – داروهای معین طبق فهرست داروهای سازمان ( فارماکوپه). در صورتیکه معالجه بیمار مستلزم انتقال او از محلی بمحل دیگر باشد هزینه انتقال از طرف سازمان پرداخته خواهد شد. در مورد بیماریهای حرفه ای و حوادث ناشی از کار کمکهای مذکور در فوق بدون توجه بمدت کار کارگر و حق بیمه پرداختی بعمل خواهد آمد.

در صورتیکه در اثر بیماری حرفه ای یا حادثه ای ناشی از کار کارگر محتاج بدندان یا دست و پای مصنوعی یا کمربند طبی و یا مچ پیچ و یا جوراب واریس و یا عینک یا چشم مصنوعی بشود وسایل مزبور بهزینه سازمان برای یکنوبت تهیه و بکارگر داده خواهد شد.

هرگاه کارگری در اثر حادثه یا بیماری غیر ناشی از کار شخصا محتاج وسایل مذکور شناخته شود سازمان فقط در صورتی هزینه ساخت یا خرید آنها را متقبل خواهد شد که کارگر در تاریخ لزوم استفاده از وسایل مزبور لااقل حق بیمه سه سال کار را پرداخته باشد این وسایل فقط برای یکنوبت تهیه میشود.