ماده 1 آئین نامه استخدامی مستخدمین هواپیمائی ملی ایران هما

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱ آئین نامه استخدامی مستخدمین هواپیمائی ملی ایران هما: تعاریف: الف – منظور از کلمه شرکت در این آئیننامه شرکت هواپیمائی ملی ایران هما است که بموجب قانون تأسیس هواپیمائی ملی ایران و مقررات بهره برداری هوائی کشوری مصوب چهاردهم تیرماه ۱۳۴۵ تأسیس گردیده است.

ب – استخدام شرکت – عبارت از پذیرفتن شخص حقیقی به خدمت رسمی در شرکت است.

پ – خدمت شرکت – عبارت از اشتغال بکاری است که مستخدم بموجب حکم رسمی مکلف بانجام آن میگردد.

ت – حکم رسمی – عبارت از نامه صادره از طرف مقامات صلاحیتدار شرکت بعنوان مستخدم در حدود قوانین و مقررات مربوطه است.

ث – شغل – عبارت از مجموعه وظائف و مسئولیتهای مرتبط و مستمر و مشخص است که از طرف شرکت بعنوان کار واحد شناخته شده باشد.

ج – شغل مستمر – عبارت از یک سلسله وظائف و مسئولیتهائی است که در شرکت بطور مستمر برای یک پست و جهت ارجاع بیک مستخدم در نظر گرفته شده اعم از اینکه دارای متصدی یا بدون متصدی باشد.

چ – شغل موقت – شغلهای غیرمستمر که جنبه استمرار ندارند بعنوان شغل موقت شناخته شده و استخدام اشخاص بطور رسمی برای تصدی این مشاغل ممنوع است.

ح – ارتقاء رتبه (ارتقاء گروه) – عبارتست از نائل شدن به شغل مستمر که در طبقه شغلی بالاتر قرار دارد.

خ – اعطاء پایه (ترفیع) عبارتست از دادن پایه بالاتر.

د – انتقال – عبارت از تغییر واحد محل خدمت یا تغییر محل خدمت (انتقال به شعب داخل یا خارج شرکت) مستخدم است که در هر مورد با تغییر شغل مستمر وی توأم خواهد بود.

ذ – مأموریت عبارتست از:

۱ – محول شدن وظیفه موقت به مستخدم غیر از وظیفه اصلی که در شغل مستمر خود دارد.

۲ – اعزام مستخدم بطور موقت به وزارتخانه ها و سایر مؤسسات یا اعزام به سازمانهای بین المللی که دولت ایران عضویت آنها را پذیرفته یا سازمانهائی که دولت ایران شرکت در آنها را مقتضی بداند.

۳ – اعزام مستخدم برای طی دوره های آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج کشور.