ماده 24 قانون حمایت خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی)
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۱: خط ۲۱:
* [[نظریه شماره 7/99/523 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طلاق بدون حکم دادگاه]]
* [[نظریه شماره 7/99/523 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره طلاق بدون حکم دادگاه]]
* [[نظریه شماره 7/99/805 مورخ 1399/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره درخواست زوجه مبنی بر طلاق به سبب عسر و حرج و یا طلاق به سبب وکالت ضمن یک دادخواست]]
* [[نظریه شماره 7/99/805 مورخ 1399/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره درخواست زوجه مبنی بر طلاق به سبب عسر و حرج و یا طلاق به سبب وکالت ضمن یک دادخواست]]
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره (۱)- حدود وکالت زوجه در طلاق (۲)- رابطه بذل مهریه و کراهت (دادنامه شماره ۱۴۰۱۰۶۳۹۰۰۰۰۱۵۰۹۶۵)]]
* [[رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره ادعای عسر و حرج به دلیل ایراد ضرب به زوجه]]
* [[نظریه شماره 7/1401/1248 مورخ 1402/05/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ثبت واقعه طلاق]]
* [[نظریه شماره 7/98/1475 مورخ 1399/03/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم تبدیل طلاق رجعی به خلعی در فرض بذل مهریه توسط زوجه پس از صدور رای قطعی]]


== مقالات مرتبط ==
== مقالات مرتبط ==
خط ۲۶: خط ۳۰:
* [[تحدید قاعده حاکمیت بی قید و شرط زوج بر طلاق در فقه و حقوق موضوعه ایران]]
* [[تحدید قاعده حاکمیت بی قید و شرط زوج بر طلاق در فقه و حقوق موضوعه ایران]]
* [[صلاحیت ذاتی دادگاه خانواده]]
* [[صلاحیت ذاتی دادگاه خانواده]]
* [[صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۹

ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده مصوب 1391: ثبت طلاق و سایر موارد انحلال نکاح و نیز اعلام بطلان نکاح یا طلاق در دفاتر رسمی ازدواج و طلاق حسب مورد پس از صدور گواهی عدم امکان سازش یا حکم مربوط از سوی دادگاه مجاز است.

مواد مرتبط

پیشینه

گواهی عدم امکان سازش اولین بار در ماده ۱۰ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ عنوان شده بود که مطابق آن زوج باید ابتدا به دادگاه مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را اخذ و سپس مبادرت به طلاق می‌نمود.[۱] پس از آن موضوع گواهی عدم امکان سازش در قانون تشکیل دادگاه مدنی خاص مطرح شد که به جای گواهی عدم امکان سازش اجازه طلاق را استعمال کرده بود.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در خصوص انحلال نکاح موقت گرچه اطلاق ماده شامل نکاح منقطع نیز می‌شود اما از روح مقررات حاکم بر نکاح منقطع می‌توان استنباط کرد که قانونگذار اراده ورود به مسئله نکاح منقطع را نکرده‌است؛ زیرا نکاح منقطع یک امر فرعی و موقت است و لزومی به اعلام امر موقت نیست. بر همین اساس ثبت نکاح منقطع را نیز به صورت استثنایی و تحت شرایطی پذیرفته‌است. از همین رو می‌توان گفت ماده ۲۴ قانون حمایت خانواده اختصاص به نکاح دائم دارد.[۳]

نکات توضیحی

اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق از دادگاه سابقه فقهی ندارد[۴] بلکه قانونگذار به این جهت حفظ استحکام خانواده، ثبت طلاق را موکول به اخذ گواهی عدم امکان سازش یا حکم از سوی دادگاه کرده‌است.[۵]

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدمحمد موسوی مقدم. راهنمای دعاوی خانوادگی (انحلال عقد نکاح) (بطلان، فسخ و طلاق). چاپ 1. حقوق امروز، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3294224
  2. محمد رسولی. حقوق خانواده. چاپ 5. آثار فکر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4765444
  3. علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (حقوق خانواده). چاپ 1. میزان، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5263968
  4. محمد رسولی. حقوق خانواده. چاپ 5. آثار فکر، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4727680
  5. سیدمحمد موسوی مقدم. راهنمای دعاوی خانوادگی (انحلال عقد نکاح) (بطلان، فسخ و طلاق). چاپ 1. حقوق امروز، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3294224