ماده ۲۳۹ قانون مدنی

(تغییرمسیر از ماده 239 قانون مدنی)

ماده ۲۳۹ قانون مدنی: هر گاه اجبار مشروط‌ علیه برای انجام فعل مشروط ممکن نباشد و فعل مشروط هم از جمله اعمالی نباشد که دیگری بتواند از جانب او واقع سازد طرف مقابل حق فسخ معامله را خواهد داشت.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«مشروط علیه» به شخصی گفته می‌شود که شرط ضمن عقد به زیان اوست.[۱]

مطالعات تطبیقی

نکات تفسیری دکترین ماده ۲۳۹ قانون مدنی

حکم به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه، مانع از فسخ معامله نیست.[۴]

گفتنی است ماده ۲۳۹ قانون مدنی، فقط ناظر به شروط بوده و حکم آن، نسبت به عقود معلق قابل تسری نیست و عدم حصول معلقٌ علیه، باعث بطلان عقد معلق خواهد شد،[۵] همچنین در تعهدات به نفع ثالث، شخص ثالث نمی‌تواند به ضمانت اجرای مندرج در این ماده استناد نماید.[۶]

نکات توضیحی ماده ۲۳۹ قانون مدنی

فضول نمی‌تواند در مقام متعهدٌله، به ضمانت اجرای مندرج در ماده ۲۳۹ قانون مدنی استناد نماید.[۷]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۲۳۹ قانون مدنی

  1. اجبار مشروط‌علیه برای انجام فعل مشروط در صورتی ممکن است که انجام آن فعل توسط او ممکن باشد.
  2. اگر فعل مشروط از جمله اعمالی باشد که شخص دیگری نتواند آن را از طرف مشروط‌علیه انجام دهد، اجبار او بی‌معنا می‌شود.
  3. در صورتی که انجام فعل مشروط غیرممکن یا غیرقابل اجبار باشد و دیگری نیز نتواند آن را انجام دهد، طرف مقابل حق فسخ معامله را پیدا می‌کند.
  4. حق فسخ معامله به عنوان راهکاری برای جبران عدم امکان اجبار طرفین در انجام شروط مطرح شده است.
  5. این ماده به نوعی به حمایت از حقوق طرف مقابل در معاملات مشروط می‌پردازد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

  • مفاد ماده ۲۳۹ قانون مدنی، از نظر مشهور فقها، اقتباس گردیده‌ است.[۸]
  • اگر مشروطٌ علیه به مفاد شرط خود عمل ننماید؛ در این صورت شخصی که شرط به نفع او انشاء گردیده؛ حق الزام طرف مقابل را نداشته و فقط می‌تواند معامله را فسخ نماید.[۹][۱۰]
  • هرگاه اجبار مشروطٌ‌ علیه برای انجام فعل مشروط ممکن نباشد؛ طرف مقابل، جهت رفع زیان از خویش، حق فسخ معامله را خواهد داشت.[۱۱]

رویه های قضایی

  • به موجب دادنامه شماره ۱۳۸۷ مورخه ۱۳۱۶/۶/۱۵ شعبه ۱ دیوان عالی کشور، تا زمانی که معلوم نگردد مشروطٌ علیه از عمل به شرط معذور است؛ فسخ معامله بی‌مورد خواهد بود.[۱۲]

پایان نامه و رساله های مرتبط

مقالات مرتبط

منابع

  1. احمد باقری. فقه مدنی (عقود تملیکی- بیع- اجاره). چاپ 1. سمت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6666480
  2. قاسم شعبانی. تعیین خسارت در قراردادها و تعهدات (تحقیقی تطبیقی در حقوق کشورهای ایران، آمریکا و انگلیس در خصوص تعیین قراردادی خسارت تخلف از اجرای تعهد). چاپ 1. اطلاعات، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1173264
  3. سیامک پاکباز. شرح قانون مدنی فرانسه. چاپ 1. میزان، 1401.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6712264
  4. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد اول) (در اموال، مالکیت، حق انتفاع، حق ارتفاق، تعهدات به‌طور کلی، بیع و معاوضه). چاپ 17. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 530068
  5. مهدی شهیدی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شروط ضمن عقد). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 28092
  6. سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد دوم) (قواعد عمومی قراردادها). چاپ 9. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 233828
  7. ماهنامه کانون سردفتران و دفتریاران سال 45 شماره 36. مهنا، -.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1872216
  8. سیدمصطفی محقق داماد. قواعد فقه (بخش مدنی) (جلد دوم). چاپ 9. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1809792
  9. میرفتاح حسینی مراغی، عباس (ترجمه زراعت و عباس (ترجمه زراعت. مبسوط در قواعد فقه مدنی و جزایی (جلد دوم) (ترجمه و شرح العناوین). چاپ 2. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1520168
  10. محمود صادقی. تعهد به نفع شخص ثالث در حقوق فرانسه، انگلیس، ایران و فقه امامیه. چاپ 1. امیرکبیر، 1383.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2149048
  11. محمود صادقی. تعهد به نفع شخص ثالث در حقوق فرانسه، انگلیس، ایران و فقه امامیه. چاپ 1. امیرکبیر، 1383.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2149048
  12. احمد متین. مجموعه رویه قضایی قسمت حقوقی. چاپ 1. آثار اندیشه، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5529856