اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون های ژنو
اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون های ژنو نام مقاله ای از حیدر حسن زاده و محمد شجاعیان و سید امین عسگری بوده که در دوره نهم شماره سی و دوم (تابستان 1395) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.
چکیده
محجورین شامل صغار، مجانین، سفهاء بوده و محجوریت امضا کنندگان سند تجاری در مسئولیت آنها و سایرامضا کنندگان سند تجاری تاثیر بسزایی دارد. اصولاً امضاء سند تجاری توسط صغیر غیرممیز و مجنون دائمی و مجنون ادواری در زمان جنون با هر عنوانی اعم از مدیون اصلی سند یا ضامن به معنای عام کلمه بعلت فقدان قصد و رضا در اشخاص مزبور طی مواد 195 و 212 و1207 و 1212 و 1213 قانون مدنی باطل بوده و این ایراد بطلان ازآنجا که مربوط به خود امضاء سند می باشد در مقابل هر دارنده ای حتی ثالث با حسن نیت قابل استناد است ولی سایر امضاءکنندگان سند که تعهد خود آنها صحیح باشد طبق اصل استقلال امضائات در برابر دارنده با حسن نیت مسئولیت تضامنی دارند و در صورت امضاء سند تجاری توسط صغیر ممیز و سفیه نیز از آنجا که نامبردگان صرفاً دارای قصد بوده و فاقد رضای معاملاتی می باشند لذا معاملات آنها در صورت تأیید صحیح و در صورت رد نمایندگان قانونی آنها باطل خواهد بود (مواد 1212 و 1214 ق.م). لذا دراین حالت نامبردگان نیز در برابر دارنده مسئولیت تضامنی ندارند.چون ایراد مزبور، ایراد مربوط به خود امضا است نه رابطه مبنایی لذا در برابر هردارنده ای حتی با حسن نیت قابل استناد است و لذا امضا کننده محجورتعهدی ندارد ولی سایر امضا کنندگان که تعهد خود آنها صحیح باشد طبق اصل استقلال امضائات در برابر دارنده مسئولیت تضامنی دارند . وضعیت در کنوانسیون های ژنو در خصوص برات و سفته طبق ماده 7 و 32 و کنوانسیونهای ژنودرخصوص چک طبق ماده 10 تقریباً شبیه حقوق ایران است چون طبق مواد فوق اولاً : ایراد مربوط به حجر موجب بی اعتباری تعهد امضا کننده محجور است ثانیاً : سایر امضا کنندگان طبق اصل استقلال امضائات دربرابر دارنده مسئولیت همچنان مسئولیت تضامنی دارند.
مواد مرتبط
- ماده 190 قانون مدنی
- ماده 195 قانون مدنی
- ماده 199 قانون مدنی
- ماده 210 قانون مدنی
- ماده 211 قانون مدنی
- ماده 212 قانون مدنی
- ماده 213 قانون مدنی
- ماده 1207 قانون مدنی
- ماده 1208 قانون مدنی
- ماده 1210 قانون مدنی
- ماده 1211 قانون مدنی
- ماده 1212 قانون مدنی
- ماده 1213 قانون مدنی
- ماده 1214 قانون مدنی
- ماده 7 کنوانسیون های ژنو
- ماده 10 کنوانسیون های ژنو
- ماده 16 کنوانسیون های ژنو
- ماده 17 کنوانسیون های ژنو
- ماده 32 کنوانسیون های ژنو
- ماده 10 کنوانسیون های ژنو
- ماده 85 قانون امور حسبی
- ماده 86 قانون امور حسبی
- ماده 223 قانون تجارت
- ماده 224 قانون تجارت
- ماده 225 قانون تجارت
- ماده 226 قانون تجارت
- ماده 227 قانون تجارت
- ماده 228 قانون تجارت
- ماده 229 قانون تجارت
- ماده 230 قانون تجارت
- ماده 231 قانون تجارت
- ماده 232 قانون تجارت
- ماده 233 قانون تجارت
- ماده 234 قانون تجارت
- ماده 235 قانون تجارت
- ماده 236 قانون تجارت
- ماده 237 قانون تجارت
- ماده 238 قانون تجارت
- ماده 239 قانون تجارت
- ماده 245 قانون تجارت
- ماده 249 قانون تجارت
- ماده 270 قانون تجارت
- ماده 286 قانون تجارت
- ماده 290 قانون تجارت
- ماده 291 قانون تجارت
- ماده 292 قانون تجارت
- ماده 293 قانون تجارت
- ماده 294 قانون تجارت
- ماده 295 قانون تجارت
- ماده 300 قانون تجارت
- ماده 309 قانون تجارت
- ماده 311 قانون تجارت
- ماده 312 قانون تجارت
- ماده 313 قانون تجارت
- ماده 314 قانون تجارت
- ماده 320 قانون تجارت
- ماده 325 قانون تجارت
- ماده 330 قانون تجارت
- ماده 331 قانون تجارت
- ماده 334 قانون تجارت