ماده ۲۴۵ قانون تجارت

ماده ۲۴۵ قانون تجارت: انتقال برات به وسیله ظهرنویسی به عمل می‌آید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۴۴ قانون تجارت
• ماده ۲۰ قانون صدور چک
• ماده ۲۴۶ قانون تجارت
• ماده ۲۴۷ قانون تجارت
• ماده ۲۴۹ قانون تجارت
• ماده ۲۸۶ قانون تجارت
• ماده ۲۸۹ قانون تجارت

توضیح واژگان

• ظهرنویسی: اگر دارنده سند دین، بخصوص سند تجاری، در پشت سند، خطاب به مدیون خویش، اذن یا فرمان به تأدیه وجه آن سند را، به شخص دیگری صادر نماید؛ چنین عملی را ظهرنویسی نامند.

فلسفه و مبانی نظری

پشت‌نویسی، انتقال برات را، به شدت آسان نموده و در عصر کنونی، لازمهٔ تجارت و کسب اعتبار به‌شمار می‌آید؛ زیرا دارندهٔ برات، چنانچه به مبلغ مندرج در آن نیاز داشته باشد؛ می‌تواند با ظهرنویسی سند مزبور و کسر تنزیل، وجه آن را از شخص دیگری دریافت نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده 245 قانون تجارت

در پشت‌نویسی، منتقلٌ الیه را، باید دارنده جدید برات به‌شمار آورد. ناگفته نماند که پشت‌نویسی، دررابطه با چک نیز امکانپذیر است.

نکات توضیحی ماده 245 قانون تجارت

ماده ۲۴۵ قانون تجارت، دلالت بر انتقال برات دارد؛ نه انتقال محل آن. نکتهٔ دیگر آن که انتقال برات به وسیله ظهرنویسی، زمانی مجاز است که چنین امری، در برات ممنوع اعلام نگردیده باشد. درغیراینصورت فقط با استناد به مقررات قانون مدنی، انتقال برات میسر می‌گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 245 قانون تجارت

1. برات از طریق ظهرنویسی قابل انتقال است.
2. ظهرنویسی به عنوان روش انتقال حقوق به دیگری در اسناد تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
3. با ظهرنویسی، حقوق و تعهدات مربوط به برات به شخص جدید منتقل می‌شود.
4. انتقال برات به معنای انتقال مالکیت آن به شخص جدید است.
5. ظهرنویسی به عنوان یک ابزار قانونی برای انتقال برات شناخته می‌شود.

رویه های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۷۴۶۰ مورخ ۱۳۸۲/۱۱/۱۸ اداره حقوقی قوه قضاییه، پشت‌نویسی اسناد برواتی، نافی ترتب آثار حقوقی مذکور در قانون تجارت، نسبت به اسناد ظهرنویسی شده نیست.
• به موجب دادنامه شماره ۷۲ صادرشده در سال ۱۳۴۳ شعبه ۲۳ دیوان عالی کشور، «از نظر قانون تجارت، بین ضامن و ظهرنویس تفاوت وجود دارد. چه اولاً ظهرنویس کسی است که برات، به حواله کرد او صادر، و وی نیز با امضای ظهر آن، برات را به غیر واگذار می‌نماید (مواد ۲۴۵ و ۲۴۶ قانون تجارت). که این وضع در مورد ضامن مصداق ندارد. ثانیاً به موجب ماده ۲۴۷ قانون فوق الاشعار، ظهرنویسی حاکی از انتقال برات است. و حال آنکه با امضای ضامن، انتقالی صورت نمی‌پذیرد. ثالثاً در اجرای قسمت اخیر ماده ۲۴۷ از همان قانون، ضامن تنها با کسی از او ضمانت نموده‌است؛ درقبال دارنده برات مسئولیت تضامنی دارد. ولی هر ظهرنویس، با متعهد و ظهرنویسان دیگر، دارای مسئولیت تضامنی است. رابعاً مواد ۲۸۶ و ۲۸۹ قانون یادشده، اعمال مقررات فوق الاشعار در خصوص فته طلب را نیز، تجویز کرده‌است. اعتراض … به قرار تجدیدنظرخواسته وارد تشخیص … نقض … می‌گردد».
• به نظر کمیسیون نشست‌های قضایی، که به مناسبت نشست قضات دادگستری بجنورد، در دی ماه ۱۳۸۱ برگزار گردید؛ «مطابق ماده ۲۴۵ قانون تجارت، انتقال برات به وسیله ظهرنویسی به عمل می‌آید. برابر ماده ۲۴۹ همان قانون، برات دهنده و کسی که برات را قبول کرده؛ درمقابل دارنده برات مسئولیت تضامنی دارند. که این، ظهرنویسی به معنای مصطلح کلمه بوده و ناظر به شخصی که ظهر سفته را، به عنوان ضامن هر یک از مسئولین سند تجاری، از قبیل سفته، برات و چک امضا کرده‌است؛ نمی‌باشد. آثار حقوقی متفاوتی، برای ظهرنویس و ضامن مترتب است. به این ترتیب چنانچه امضای ظهر سفته، یا چک، یا برات بر مبنای انتقال باشد؛ امضاکننده ظهرنویس بوده و چنانچه صراحتاً یا به‌طور ضمنی، بدون اینکه امضاکننده نقشی در مقابل داشته باشد؛ به عنوان ضمانت هر یک از مسئولین سند تجاری، ظهر آن را امضا کرده باشد؛ عنواناً برای وی اطلاق ضامن می‌شود».
• رای دادگاه درباره آثار واخواست نکردن سفته (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۵۰۱۶۷۰)
• رای دادگاه درباره اثر اثبات مجعول بودن امضای دارنده چک در ظهر آن (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۳۰۰۴۰۳)

مقالات مرتبط

• بررسی لزوم انعکاس مفاد سند تجاری در خود سند
• اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون‌های ژنو