ماده ۳۲۵ قانون تجارت

ماده ۳۲۵ قانون تجارت: به تقاضای مدعی محکمه می‌تواند به مدیون قدغن کند که وجه سند را به کسی نپردازد مگر پس از گرفتن ضامن یا تأمینی که محکمه تصویب نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

اسناد در وجه حامل: به اسناد قابل انتقالی که فاقد نام دارنده بوده؛ و هر شخصی که آن را، در دست داشته باشد؛ مالک آن سند محسوب می‌گردد؛ اسناد در وجه حامل گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

حکم این ماده را، نمی‌توان نسبت به اسناد وجه حاملی که در خارجه، صادرمی گردند؛ جاری دانست؛ زیرا نباید بنگاه‌های خارجی را، مکلف به رعایت احکام صادرشده از دادگاه کشوری بیگانه، دانست. و اگر قرار باشد؛ دررابطه با تأدیه وجه اسناد در وجه حامل مفقود، منعی صورت پذیرد؛ باید چنین تصمیمی در قراردادهای بین‌الملل خصوصی، پیش‌بینی گردد.

مقالات مرتبط

• تشریفات‌ قانونی‌ انتقال‌ سهام‌ در شرکت‌های‌ سهامی
• اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون های ژنو