ماده ۳۲۵ قانون تجارت

ماده ۳۲۵ قانون تجارت: به تقاضای مدعی محکمه می‌تواند به مدیون قدغن کند که وجه سند را به کسی نپردازد مگر پس از گرفتن ضامن یا تأمینی که محکمه تصویب نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۲۰ تا ماده ۳۳۴ قانون تجارت

توضیح واژگان

• اسناد در وجه حامل: به سند قابل انتقالی که فاقد نام دارنده بوده و هر شخصی که آن را در دست داشته باشد، مالک آن سند محسوب می‌گردد سند در وجه حامل گویند.

نکات تفسیری دکترین ماده 325 قانون تجارت

حکم ماده ۳۲۵ قانون تجارت را نمی‌توان نسبت به اسناد وجه حاملی که در خارجه صادر می‌گردند جاری دانست، زیرا نباید بنگاه‌های خارجی را مکلف به رعایت احکام صادرشده از دادگاه کشوری بیگانه دانست. اگر قرار باشد در رابطه با تأدیه وجه اسناد در وجه حامل مفقود منعی صورت پذیرد، باید چنین تصمیمی در قراردادهای بین‌الملل خصوصی، پیش‌بینی گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 325 قانون تجارت

1. محکمه می‌تواند پرداخت وجه سند را محدود کند.
2. محدودیت پرداخت وجه سند به درخواست مدعی اعمال می‌شود.
3. مدیون باید وجه سند را فقط با دریافت ضامن یا تأمین پرداخت کند.
4. ضامن یا تأمین باید به تصویب محکمه برسد.

مقالات مرتبط

• تشریفات‌ قانونی‌ انتقال‌ سهام‌ در شرکت‌های‌ سهامی
• اثرحجر بر مسئولیت امضا کنندگان اسناد تجاری با مطالعه تطبیقی درکنوانسیون های ژنو