ماده ۹۹ قانون تجارت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:شرکتهای تجاری using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مواد مرتبط با شرکت با مسئولیت محدود}} | {{مواد مرتبط با شرکت با مسئولیت محدود}} | ||
'''ماده ۹۹ قانون تجارت''': [[مرور زمان]] [[دعوی|دعاوی]] ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل [[شرکت با مسئولیت محدود|شرکت]] است. | '''ماده ۹۹ قانون تجارت''': [[مرور زمان]] [[دعوی|دعاوی]] ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل [[شرکت با مسئولیت محدود|شرکت]] است. | ||
* [[ماده ۹۸ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]] | |||
* [[ماده ۱۰۰ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۱۰۰ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۹۴ قانون تجارت]] | * [[ماده ۹۴ قانون تجارت]] | ||
* [[ماده ۹۵ قانون تجارت]] | * [[ماده ۹۵ قانون تجارت]] | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
* [[ماده ۹۷ قانون تجارت]] | * [[ماده ۹۷ قانون تجارت]] | ||
* [[ماده ۹۸ قانون تجارت]] | * [[ماده ۹۸ قانون تجارت]] | ||
* [[ماده ۱۰۱ قانون تجارت]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
* [[مرور زمان]]: عبارت است از گذشتن مدتی که به موجب [[قانون]] پس از آن [[دعوی]] شنیده نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2181420|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=3}}</ref> | * [[مرور زمان]]: عبارت است از گذشتن مدتی که به موجب [[قانون]] پس از آن [[دعوی]] شنیده نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2181420|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=3}}</ref> | ||
* [[دعوی]] (دعوا): عبارت است از این که [[شخص|شخصی]] به عنوان [[مدعی]] به [[دادگاه]] مراجعه و شخص دیگری را به عنوان [[مدعی علیه|مدعیعلیه]]، طرف دعوا خود قرار داده و از وی موضوع خاصی را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تنفیذ معامله (ماهیت، شرایط و آثار)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2666444|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=صفار|چاپ=2}}</ref> به عبارت دیگر دعوا عبارت است از طلب اثبات حق در مقابل کسی که منکر آن است و ماهیتی طرفینی دارد. بنابراین بدون تعیین طرف و مخاطب دعوا، طرح دعوا ممکن نیست.<ref>{{Cite journal|title=مفهوم توجه دعوا|url=https://jlq.ut.ac.ir/article_92169.html|journal=مطالعات حقوق خصوصی|date=1401|issn=2588-5618|pages=623–645|volume=52|issue=4|doi=10.22059/jlq.2023.346928.1007704|language=fa|first=گودرز|last=افتخار جهرمی|first2=سعید|last2=صفیان}}</ref> | * [[دعوی]] (دعوا): عبارت است از این که [[شخص|شخصی]] به عنوان [[مدعی]] به [[دادگاه]] مراجعه و شخص دیگری را به عنوان [[مدعی علیه|مدعیعلیه]]، طرف دعوا خود قرار داده و از وی موضوع خاصی را مطالبه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تنفیذ معامله (ماهیت، شرایط و آثار)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2666444|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=صفار|چاپ=2}}</ref> به عبارت دیگر دعوا عبارت است از طلب اثبات حق در مقابل کسی که منکر آن است و ماهیتی طرفینی دارد. بنابراین بدون تعیین طرف و مخاطب دعوا، طرح دعوا ممکن نیست.<ref>{{Cite journal|title=مفهوم توجه دعوا|url=https://jlq.ut.ac.ir/article_92169.html|journal=مطالعات حقوق خصوصی|date=1401|issn=2588-5618|pages=623–645|volume=52|issue=4|doi=10.22059/jlq.2023.346928.1007704|language=fa|first=گودرز|last=افتخار جهرمی|first2=سعید|last2=صفیان}}</ref> | ||
* [[شرکت با مسئولیت محدود]]: [[ماده ۹۴ قانون تجارت]]، بیان میدارد:«شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از [[شریک|شرکاء]] بدون اینکه [[سرمایه شرکت|سرمایه]] به [[سهام]] یا قطعات سهام تقسیم شده باشد - فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و [[تعهد|تعهدات]] شرکت است».<ref>[[ماده ۹۴ قانون تجارت]]</ref> | * [[شرکت با مسئولیت محدود]]: [[ماده ۹۴ قانون تجارت]]، بیان میدارد:«شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از [[شریک|شرکاء]] بدون اینکه [[سرمایه شرکت|سرمایه]] به [[سهام]] یا قطعات سهام تقسیم شده باشد - فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و [[تعهد|تعهدات]] شرکت است».<ref>[[ماده ۹۴ قانون تجارت]]</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 99 قانون تجارت == | |||
== نکات | '''ماده ۹۹ قانون تجارت'''، راجع به مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات مربوط به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود به مدت ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است و [[ماده ۱۰۱ قانون تجارت]]، راجع به مرور زمان دعاوی خسارات ناشی از [[بطلان شرکت با مسئولیت محدود]] به مدت ده سال از تاریخ حدوث موجب [[بطلان]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=-|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2509128|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=-}}</ref> | ||
'''ماده ۹۹ قانون تجارت'''، راجع به مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات مربوط به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود به مدت ده سال از تاریخ تشکیل شرکت و [[ماده ۱۰۱ قانون تجارت]]، راجع به مرور زمان دعاوی خسارات ناشی از [[بطلان شرکت با مسئولیت محدود]] به مدت ده سال از تاریخ حدوث موجب [[بطلان]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=-|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2509128|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=متین دفتری|چاپ=-}}</ref> | == نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 99 قانون تجارت == | ||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# دعاوی ناشی از مقررات [[ماده ۹۹ قانون تجارت]] شامل مرور زمان میشوند. | |||
# مهلت قانونی برای طرح دعاوی ناشی از مقررات این ماده ده سال است. | |||
# این مهلت ده ساله از تاریخ تشکیل شرکت آغاز میشود. | |||
# مرور زمان به عنوان یک محدودیت زمانی برای اقامه دعاوی در نظر گرفته شده است. | |||
# هدف از تعیین مرور زمان، ایجاد قطعیت و ثبات در روابط حقوقی است. | |||
# | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:شرکت با مسئولیت محدود]] | [[رده:شرکت با مسئولیت محدود]] | ||
[[رده:مرور زمان]] | [[رده:مرور زمان]] | ||
[[رده:مواد قانون تجارت]] | [[رده:مواد قانون تجارت]] | ||
[[رده:شرکتهای تجاری]] | [[رده:شرکتهای تجاری]] | ||
[[رده:اقسام مختلفه شرکتها و قواعد آنها]] | |||
{{DEFAULTSORT:ماده 0495}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۷
مواد مرتبط با شرکت با مسئولیت محدود در قانون تجارت |
ماده ۹۹ قانون تجارت: مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است.
مواد مرتبط
- ماده ۱۰۰ قانون تجارت
- ماده ۹۴ قانون تجارت
- ماده ۹۵ قانون تجارت
- ماده ۹۶ قانون تجارت
- ماده ۹۷ قانون تجارت
- ماده ۹۸ قانون تجارت
- ماده ۱۰۱ قانون تجارت
توضیح واژگان
- مرور زمان: عبارت است از گذشتن مدتی که به موجب قانون پس از آن دعوی شنیده نمیشود.[۱]
- دعوی (دعوا): عبارت است از این که شخصی به عنوان مدعی به دادگاه مراجعه و شخص دیگری را به عنوان مدعیعلیه، طرف دعوا خود قرار داده و از وی موضوع خاصی را مطالبه نماید.[۲] به عبارت دیگر دعوا عبارت است از طلب اثبات حق در مقابل کسی که منکر آن است و ماهیتی طرفینی دارد. بنابراین بدون تعیین طرف و مخاطب دعوا، طرح دعوا ممکن نیست.[۳]
- شرکت با مسئولیت محدود: ماده ۹۴ قانون تجارت، بیان میدارد:«شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد - فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است».[۴]
نکات تفسیری دکترین ماده 99 قانون تجارت
ماده ۹۹ قانون تجارت، راجع به مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات مربوط به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود به مدت ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است و ماده ۱۰۱ قانون تجارت، راجع به مرور زمان دعاوی خسارات ناشی از بطلان شرکت با مسئولیت محدود به مدت ده سال از تاریخ حدوث موجب بطلان.[۵]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 99 قانون تجارت
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دعاوی ناشی از مقررات ماده ۹۹ قانون تجارت شامل مرور زمان میشوند.
- مهلت قانونی برای طرح دعاوی ناشی از مقررات این ماده ده سال است.
- این مهلت ده ساله از تاریخ تشکیل شرکت آغاز میشود.
- مرور زمان به عنوان یک محدودیت زمانی برای اقامه دعاوی در نظر گرفته شده است.
- هدف از تعیین مرور زمان، ایجاد قطعیت و ثبات در روابط حقوقی است.
منابع
- ↑ بهرام بهرامی. حقوق تجارت کاربردی. چاپ 3. نگاه بینه، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2181420
- ↑ محمدجواد صفار. تنفیذ معامله (ماهیت، شرایط و آثار). چاپ 2. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2666444
- ↑ افتخار جهرمی, گودرز; صفیان, سعید (1401). "مفهوم توجه دعوا". مطالعات حقوق خصوصی. 52 (4): 623–645. doi:10.22059/jlq.2023.346928.1007704. ISSN 2588-5618.
- ↑ ماده ۹۴ قانون تجارت
- ↑ احمد متین دفتری. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد دوم). چاپ -. مجمع علمی و فرهنگی مجد، -. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2509128