ماده 7 قانون حمایت خانواده
ماده ۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱:دادگاه می‌تواند پیش از اتخاذ تصمیم در مورد اصل دعوی به درخواست یکی از طرفین در اموری از قبیل حضانت، نگهداری و ملاقات طفل و نفقه زن و محجور که تعیین تکلیف آنها فوریت دارد بدون اخذ تأمین، دستور موقت صادر کند. این دستور بدون نیاز به تأیید رئیس حوزه قضائی قابل اجراء است. چنانچه دادگاه ظرف شش ماه راجع به اصل دعوی اتخاذ تصمیم نکند، دستور صادرشده ملغی محسوب و از آن رفع اثر می‌شود، مگر آنکه دادگاه مطابق این ماده دوباره دستور موقت صادر کند.
مواد مرتبط
پیشینه
صدور دستور موقت در خصوص دعاوی خانواده ابتدا در ماده ۱۸ قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳۴۶ پیش‌بینی شده بود و پس از آن در ماده ۲۰ قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳۵۳ ذکر شده بود.[۱]
نکات توضیحی ماده 7 قانون حمایت خانواده
صدور دستور موقت در دادگاه خانواده پیش از اقامه دعوای اصلی ممکن است و تابع تشریفات قانون آیین دادرسی مدنی نیست بنابراین دستور موقتی که از دادگاه خانواده صادر می‌شود نیازی به تأیید رئیس حوزه قضایی و سپردن تأمین ندارد.[۲] عده ای نیز معتقدند عدم سپردن تأمین به لحاظ حکم مقنن است نه به دلیل عدم رعایت تشریفات دادرسی زیرا اخذ تأمین که به لحاظ جبران خسارت احتمالی آینده طرف مقابل است جنبه حمایتی دارد و در زمره تشریفات دادرسی محسوب نمی‌شود.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 7 قانون حمایت خانواده
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دادگاه می‌تواند پیش از تصمیم‌گیری درباره اصل دعوی، دستور موقت صادر کند.
- دستور موقت در امور حضانت، نگهداری، ملاقات طفل و نفقه زن و محجور قابل صدور است.
- صدور دستور موقت بدون اخذ تأمین امکان‌پذیر است.
- دستور موقت نیاز به تأیید رئیس حوزه قضائی ندارد و بلافاصله قابل اجرا است.
- اگر دادگاه ظرف شش ماه درباره اصل دعوی تصمیم‌گیری نکند، دستور موقت ملغی می‌شود.
- دادگاه می‌تواند دستور موقت را دوباره صادر کند در صورتی که شرایط ماده همچنان پابرجا باشد.
رویه های قضایی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی دعاوی متعدد بین زوجین
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره قانون حاکم بر احوال شخصیه شیعیان غیر ایرانی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره استفاده از عبارت احراز شرایط اعمال وکالت در طلاق به جای صدور گواهی عدم امکان سازش
- رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بند چهارم بخش نامه : ۹۱/۷۲۲/۲۰۰ مورخ ۱۶/۹/۱۳۷۸ وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
- رای دادگاه درباره تجدیدنظرخواهی از دستور موقت در خصوص حضانت فرزند (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۲۰۳۲)
- نظریه شماره 7/98/1533 مورخ 1398/10/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/97/1068 مورخ 1397/04/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/96/419 مورخ 1396/02/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/96/2637 مورخ 1396/11/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 7/92/1858 مورخ 1392/09/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- نظریه شماره 419/96/7 مورخ 1396/02/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
بر اساس نظریه مشورتی اداره حقوقی قوه قضاییه به شماره ۷/۹۲/۱۲۶۱ مورخ ۹۲/۶/۳ به موجب ماده 7 قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ این اختیار به دادگاه داده شده‌است که پیش از اتخاذ تصمیم در اصل دعوا در امر نفقه به درخواست زوجه دستور موقت صادر کند. این دستور موقت اثری در اصل دعوا ندارد و اگر حکم به رد دعوای اصلی زوجه صادر شود مشار الیها موظف به جبران خسارت وارده به زوج ناشی از دستور موقت می‌باشد و در صورت صدور حکم به ورود شکایت زوجه در دعوای اصلی مبالغ مربوط به نفقه پرداختی موضوع دستور موقت صادره می‌باید در حکم دادگاه ملحوظ نظر قرار گیرد.[۴]
- نظریه شماره 7/99/160 مورخ 1399/02/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت شورای حل اختلاف در دعوای تعیین نفقه
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره تقاضای تنفیذ طلاق واقع شده بین زوجین ایرانی بر اساس حکم دادگاه خارجی
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صالح رسیدگی به دعوی خانوادگی زوجینی که با هم زندگی نمی کنند
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صالح رسیدگی به دعوی خانوادگی زوجینی که با هم زندگی نمی کنند (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۶۸۰۱۷۷۲)
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره دادگاه صالح رسیدگی به دعوی خانوادگی زوجینی که با هم زندگی نمی کنند (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۶۸۰۱۶۷۳)
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره ملاک تعیین اقامتگاه در فرض صلاحیت دادگاه محل اقامت خواهان
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح در دعوای ابطال سند اقرارنامه با موضوع پرداخت مهریه
- رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره نقش سامانه ثنا در تعیین تعیین اقامتگاه خوانده (دادنامه شماره ۱۴۰۱۰۶۳۹۰۰۰۰۲۲۵۷۸۸)
مقالات مرتبط
- قرار دستورموقت و رفع اثر از آن در دادگاههای خانواده (به لحاظ رویکردهای نوین قانون حمایت از خانواده مصوّب ۱۳۹۱)
- صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور
- مطالعه تطبیقی تحدید حقوق زنان ناشی از عقد نکاح
منابع
- ↑ علی تقی‌زاده، سیدطه مرقاتی، حسین مرادی هرندی، غلامرضا موحدیان و دیگران. پرسش و پاسخ‌های قضایی پیرامون قانون حمایت خانواده (علمی، کاربردی). چاپ 1. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5197320
- ↑ علی تقی‌زاده، سیدطه مرقاتی، حسین مرادی هرندی، غلامرضا موحدیان و دیگران. پرسش و پاسخ‌های قضایی پیرامون قانون حمایت خانواده (علمی، کاربردی). چاپ 1. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5197320
- ↑ لیلاسادات اسدی و فریده شکری. درس نامه آیین دادرسی مدنی ویژه امور و دعاوی خانوادگی. چاپ 1. دانشگاه امام صادق (ع)، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3440068
- ↑ مجموعه نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضائیه در خصوص حمایت از خانواده مصوب 1391. چاپ 1. اداره کل حقوقی معاونت قوه قضائیه، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4813864