ماده 263 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده 263 قانون مالیات های مستقیم''': دادستان انتظامي مالياتي از بين كارمندان عالي مقام وزارت امور اقتصادي و دارايي كه داراي حداقل ده سال سابقه خدمت بوده و شش‌سال آنرا در امور مالياتي اشتغال داشته باشند به پيشنهاد رئيس كل سازمان امور مالياتي ك...» ایجاد کرد) |
(افزودن مطالب به مدخل اولیه ماده 263 قانون مالیات های مستقیم) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
تبصره - دادستان انتظامي مالياتي ميتواند به تعداد كافي داديار داشته باشد و قسمتي از اختيارات خود را به آنان تفويض نمايد. | تبصره - دادستان انتظامي مالياتي ميتواند به تعداد كافي داديار داشته باشد و قسمتي از اختيارات خود را به آنان تفويض نمايد. | ||
[[ماده 262 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده 264 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== نکات توضیحی == | |||
از موارد توضیحی این ماده آن است که در تبصره این ماده تنها امکان «تفویض اختیارات» دادستان را پیش بینی کرده که دارای گستره‌ی محدودی بوده و به واگذاری بخشی از اختیارات به دادیاران دادستانی انتظامی مالیاتی بسنده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6486832|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری طاری|چاپ=1}}</ref> | |||
از حیث صلاحیت، هیات عالی انتظامی مالیاتی از جمله مراجعی است که دارای [[صلاحیت نوعی|«صلاحیت نوعی»]] بوده به تظلمات و تخلفات ماموران مالیاتی رسیدگی می‌کند. این اصل ریشه در حقوق عمومی داشته و گزاره آن «اصل مبنای قانونی صلاحیت» است؛ مبنای این اصل را قانون معین کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهردانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6486904|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری طاری|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | |||
[[رده:سازمان تشخیص و مراجع مالیاتی]] | |||
[[رده:دادستانی انتظامی مالیاتی و وظایف و اختیارات آن]] | |||
[[رده:تفویض اختیارات]] | |||
[[رده:صلاحیت نوعی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۵
ماده 263 قانون مالیات های مستقیم: دادستان انتظامي مالياتي از بين كارمندان عالي مقام وزارت امور اقتصادي و دارايي كه داراي حداقل ده سال سابقه خدمت بوده و شش‌سال آنرا در امور مالياتي اشتغال داشته باشند به پيشنهاد رئيس كل سازمان امور مالياتي كشور و حكم وزير‌امور اقتصادي و دارايي به اين سمت منصوب مي‌شود.
تبصره - دادستان انتظامي مالياتي ميتواند به تعداد كافي داديار داشته باشد و قسمتي از اختيارات خود را به آنان تفويض نمايد.
نکات توضیحی
از موارد توضیحی این ماده آن است که در تبصره این ماده تنها امکان «تفویض اختیارات» دادستان را پیش بینی کرده که دارای گستره‌ی محدودی بوده و به واگذاری بخشی از اختیارات به دادیاران دادستانی انتظامی مالیاتی بسنده شده است.[۱]
از حیث صلاحیت، هیات عالی انتظامی مالیاتی از جمله مراجعی است که دارای «صلاحیت نوعی» بوده به تظلمات و تخلفات ماموران مالیاتی رسیدگی می‌کند. این اصل ریشه در حقوق عمومی داشته و گزاره آن «اصل مبنای قانونی صلاحیت» است؛ مبنای این اصل را قانون معین کرده است.[۲]
منابع
- ↑ میرمحسن طاهری طاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی. چاپ 1. شهردانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486832
- ↑ میرمحسن طاهری طاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش دوم) دادرسی اداری مالیاتی. چاپ 1. شهردانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486904