ماده 232 قانون مالیات های مستقیم

ماده 232 قانون مالیات های مستقیم: اداره امور مالياتي و ساير مراجع مالياتي بايد اطلاعاتي را كه ضمن رسيدگي به امور مالياتي مؤدي به دست مي‌آورند، محرمانه تلقي و از‌افشاي آن جز در امر تشخيص درآمد و ماليات نزد مراجع ذيربط در حد نياز خودداري نمايند و در صورت افشاء طبق قانون مجازات اسلامي با آنها رفتار‌خواهد شد. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی ماده 232 قانون مالیات های مستقیم

یکی از اصول مهم در حوزه حقوق مالیاتی «اصل محرمانگی و رازداری مالیاتی» است که این تکلیف بر مبنای این ماده بر عهده ماموران، مقامات و مراجع مالیاتی گذارده شده است. از این رو، افشای اطلاعات پرونده مالیاتی جزء در خصوص تشخیص درآمد و مالیات ممنوع است؛ بدین ترتیب رییس دادگستری در جایگاه صرف ریاست دادگستری مجاز به داشتن دسترسی به اسناد، مدارک و اطلاعات پرونده مالیاتی نخواهد بود. استثناء زمانی است که رییس دادگستری در مقام رییس شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان و یا دادگاه تجدیدنظر استان به عنوان مقام قضایی و برای کشف حقیقت و حل و فصل اختلاف نیاز به دسترسی به اسناد و مدارکی در پرونده مالیاتی داشته باشد که در این صورت اداره امور مالیاتی برابر ماده 212 ق.آ.د.م و ماده 153ق.آد.ک و ماده 576 ق.م.ا مکلف است تا اسناد و مدارک مالیاتی را در اجرای دستور رییس دادگستری در قالب مقام قضایی شهرستان یا استان مربوط ارائه دهد.

مواد مرتبط

• ماده 231 قانون مالیات های مستقیم
• ماده 233 قانون مالیات های مستقیم

اصل 22 قانون اساسی اصل 25 قانون اساسی ماده 55 قانون آیین دادرسی کیفری ماده 212 قانون آیین دادرسی مدنی ماده 153 قانون آیین دادرسی کیفری ماده 576 قانون مجازات اسلامی

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 232 قانون مالیات های مستقیم

1. اطلاعات مالیاتی مؤدیان باید محرمانه تلقی شود.
2. اداره امور مالیاتی و سایر مراجع موظف به حفظ محرمانگی اطلاعات هستند.
3. اطلاعات مالیاتی تنها برای تشخیص درآمد و مالیات می‌تواند افشا شود.
4. افشای غیرمجاز اطلاعات مالیاتی منجر به مجازات طبق قانون مجازات اسلامی می‌شود.
5. استفاده از اطلاعات مالیاتی باید تنها در حد نیاز و نزد مراجع ذی‌ربط باشد.