ماده 232 قانون مالیات های مستقیم

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 232 قانون مالیات های مستقیم: اداره امور مالياتي و ساير مراجع مالياتي بايد اطلاعاتي را كه ضمن رسيدگي به امور مالياتي مؤدي به دست مي‌آورند، محرمانه تلقي و از‌افشاي آن جز در امر تشخيص درآمد و ماليات نزد مراجع ذيربط در حد نياز خودداري نمايند و در صورت افشاء طبق قانون مجازات اسلامي با آنها رفتار‌خواهد شد.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی

یکی از اصول مهم در حوزه حقوق مالیاتی «اصل محرمانگی و رازداری مالیاتی» است که این تکلیف بر مبنای این ماده بر عهده ماموران، مقامات و مراجع مالیاتی گذارده شده است. از این رو، افشای اطلاعات پرونده مالیاتی جزء در خصوص تشخیص درآمد و مالیات ممنوع است؛ بدین ترتیب رییس دادگستری در جایگاه صرف ریاست دادگستری مجاز به داشتن دسترسی به اسناد، مدارک و اطلاعات پرونده مالیاتی نخواهد بود.[۱] استثناء زمانی است که رییس دادگستری در مقام رییس شعبه اول دادگاه عمومی شهرستان و یا دادگاه تجدیدنظر استان به عنوان مقام قضایی و برای کشف حقیقت و حل و فصل اختلاف نیاز به دسترسی به اسناد و مدارکی در پرونده مالیاتی داشته باشد که در این صورت اداره امور مالیاتی برابر ماده 212 ق.آ.د.م و ماده 153ق.آد.ک و ماده 576 ق.م.ا مکلف است تا اسناد و مدارک مالیاتی را در اجرای دستور رییس دادگستری در قالب مقام قضایی شهرستان یا استان مربوط ارائه دهد.[۲]

اصول و مواد مرتبط

اصل 22 قانون اساسی

اصل 25 قانون اساسی

ماده 55 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 212 قانون آیین دادرسی مدنی

ماده 153 قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 576 قانون مجازات اسلامی

منابع

  1. میرحسین طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش سوم) دادرسی قضایی مالیاتی. چاپ 1. شهردانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487268
  2. میرحسین طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش سوم) دادرسی قضایی مالیاتی. چاپ 1. شهردانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487268