ماده 47 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخهها
جز (Javad صفحهٔ ماده ۴۷ قانون مالیات های مستقیم را به ماده 47 قانون مالیات های مستقیم که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | |||
[[رده:مالیات بر دارایی]] | |||
[[رده:حق تمبر]] |
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۲
(اصلاحی 27/11/1380)- از کلیه قراردادها و اسناد مشابه آنها به شرح زیر که بین بانک ها و مشتریان آنها مبادله یا از طرف مشتریان تعهد می شود در صورتی که در دفاتر اسناد رسمی ثبت نشود معادل ده هزار (10000) ریال حق تمبر اخذ می شود.
1 - برگ قبول شرایط عمومی حسابجاری.
2 - قرارداد وام یا اعطای تسهیلات از هر نوع که باشد و نیز اوراق و فرمهای تعهدآوری که بانکها بنامهای مختلف در موقع انجام معاملات به امضای مشتریان خود میرسانند.
3 - قراردادهای انواع سپرده های سرمایه گذاری.
4 - وکالتنامه های بانکی که در دفتر بانک تنظیم میشود و مشتریان حق امضای خود را به دیگری واگذار می نمایند.
5 - قراردادهای دیگری که بین بانکها و مشتریان منعقد میشود و طرفین تعهدات و مسوولیتهائی را به عهده می گیرند و به امور مذکور در این ماده مرتبط میشود.
6 ـ ضمانت نامه های صادره از طرف بانکها.
7 - تقاضای صدور ضمانت نامه در صورتی که تقاضا از طرف بانک قبول شده و ضمانت نامه صادر گردد.
8 - تقاضای گشایش اعتبار اسنادی برای داخله ایران یا برای کشورهای خارج در صورتی که تقاضا از طرف بانک قبول شده و اعتبار اسنادی گشایش یابد.