ماده 4 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[ماده ۵ قانون مالیاتهای مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | [[ماده ۵ قانون مالیاتهای مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | ||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | {{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | ||
[[رده:مواد قانون مالیاتهای مستقیم]] | [[رده:مواد قانون مالیاتهای مستقیم]] | ||
[[رده:مالیات بر دارایی]] | [[رده:مالیات بر دارایی]] |
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۲
ماده 4 قانون مالیات های مستقیم: (منسوخه ۰۷/۰۲/۱۳۷۱)- املاکی که برای تولیدات صنعتی و کشاورزی و دامی و امور فرهنگی، آموزشی، ورزشی، بهداشتی، درمانی، نگهداری، معلولین، هتل، متل، مسافرخانهها، مهمانسرا، مهمانپذیر، سینما، تماشاخانه و مؤسسات دوبلاژ فیلم مورد استفاده میباشند در مدت بهرهبرداری و همچنین خانههای سازمانی کارگری و کارمندی و سردخانهها و املاکی که مالک در آنها به موجب احکام مراجع قضایی ممنوع المعامله گردیده یا بنا به عللی به گواهی مراجع ذیصلاح دولتی یا نهادهای انقلاب اسلامی بهرهبرداری از آنها از عهده مالک خارج باشد یا حق استفاده از آنها بهطور رایگان در اختیار اشخاص و مؤسسات مذکور در ماده ۲ این قانون قرار گیرد مادامی که دارای وضعیت ذکر شده باشند مشمول مالیات این فصل نخواهند بود.