ماده 170 قانون مالیات های مستقیم
ماده 170 قانون مالیات های مستقیم: مرجع رسيدگي به هر گونه اختلاف كه در تشخيص مالياتهاي موضوع اين قانون بين مأموران تشخيص و مؤدي ايجاد شود هيأت حلاختلاف مالياتي ميباشد، مگر مواردي كه به موجب مقررات ساير مواد اين قانون مرجع رسيدگي ديگري تعيين شده باشد.
نکات توضیحی
در حوزه حقوق عمومی و به ویژه حقوق مالیاتی از مباحث مهم موجود در این عرصه، حدوث اختلاف در زمان اعمال حاکمیت دولت در فرآیندهای مالیاتی است که تشخیص، تعیین، مطالبه و وصول مالیات را دربرمیگیرد؛ که این امر نظر به ماهیت فنی و تخصصی بودن رسیدگی به اختلافات ناشی از امر مالیاتی، زیرمجموعه مراجع اختصاصی اداری تحت عنوان عنوان هیات حل اختلاف مالیاتی قرار میگیرد.[۱] از این رو، این ماده به صورت مستقیم به مبحث مرجع رسیدگی به اختلافات مالیاتی میپردازد. اصولا در حقوق مالیاتی ایران، صلاحیت در تشخیص، تعیین، مطالبه و وصول مالیات، مبتنی بر اصل صللاحیت جفرافیایی و محلی است. این صلاحیت محلی ادارات امور مالیاتی در زمان رسیدگی به اعتراض و شکایات مودیان مالیاتی، بر مبنای این ماده و ماده 244 ق.م.م توسط هیات های حل اختلاف مالیاتی اعمال میشود.[۲] نتیجه گزاره فوق آنکه، ارسال اعتراض کتبی مودی یا وکیل وی به ادارات امور مالیاتی دیگر و یا حوزههای ستادی امور مالیاتی در جهت حل اختلاف امور مالیاتی، آن اداره یا ستاد صالح به رسیدگی نبوده و بدین دلیل که برگ تشخیص مالیات از آنجا صادر نشده است، تکلیفی برای هیات حل اختلاف مالیاتی ایجاد نمیکند.[۳]
مواد مرتبط
منابع
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403924
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403476
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403476