ماده 231 قانون مالیات های مستقیم

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 231 قانون مالیات های مستقیم: در مواردي كه ‌ادارات امور مالياتي كتباً از وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتي، شركت‌هاي دولتي و نهادهاي انقلاب اسلامي و شهرداري‌ها و‌ساير مؤسسات و نهادهاي عمومي غير دولتي اطلاعات و اسناد لازم را در زمينه فعاليت و معاملات و درآمد مؤدي بخواهند مراجع مذكور مكلفند‌ رونوشت گواهي شده اسناد مربوط و هر گونه اطلاعات لازم را در اختيار آنان بگذارند مگر اين كه مسئول امر ابراز آن را مخالف مصالح مملكت اعلام‌نمايد كه در اين صورت با موافقت وزير مسئول و تأييد وزير امور اقتصادي و دارايي از ابراز آن خودداري مي‌شود و در غير اين صورت به تخلف مسئول‌امر با اعلام دادستاني انتظامي مالياتي در مراجع صالحه قضايي خارج از نوبت رسيدگي و حسب مورد به مجازات مناسب محكوم خواهد شد. ولي در‌مورد اسناد و اطلاعاتي كه نزد مقامات قضايي است و مقامات مزبور ارائه آن را مخالف مصلحت بدانند، ارائه آن منوط به موافقت دادستان كل كشور‌خواهد بود.

تبصره - در مورد بانك‌ها و مؤسسه‌هاي اعتباري غيربانكي، سازمان امور مالياتي كشور اسناد و اطلاعات مربوط به درآمد مؤدي را از طريق وزير امور‌اقتصادي و دارايي مطالبه خواهد كرد و بانك‌ها و مؤسسه‌هاي اعتباري غير بانكي موظفند حسب نظر وزير امور اقتصادي و دارايي اقدام نمايند. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی


مواد مرتبط

پیشینه

در نظام حقوقی ایران افشای اطلاعات بانکی در ابتدا منحصر بر ارائه به نهادهایی چون محاکم قضایی و دیوان محاسبات یود. اما با تصویب ماده فوق و ماده 169 مکرر قانون مالیات های مستقیم شاهد ایجاد و گسترش دسترسی به اطلاعات تراکنش بانکی توسط سازمان بوده ایم. [۱]

نکات تفسیری دکترین

مطابق تبصره این ماده مطالبه اطلاعات بانکی منحصر به « در آمد مودی» و مطابق تشریفات خاص قانونی است. اما نوع دیگری از صلاحیت سازمان صلاحیت بررسی کلیه تراکنش های بانکی است که شامل تراکنش های مشکوک می شود؛ این صلاحیت قیود و محدودیت های نوع اول را ندارد و امکان درسترسی سازمان به اطلاعات مجموع گردش و مانده سالانه انواع حساب های بانکی را برای سازمان فراهم کرده است.

[۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. ادارات امور مالیاتی حق درخواست اطلاعات و اسناد لازم درباره فعالیت و معاملات و درآمد مودیان را دارند.
  2. وزارتخانه‌ها، مؤسسات دولتی، شرکت‌های دولتی، نهادهای انقلاب اسلامی، شهرداری‌ها و سایر مؤسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی موظف به ارائه اطلاعات مورد نیاز به ادارات امور مالیاتی هستند.
  3. اگر مسئولی اعلام کند که ارائه اطلاعات مخالف مصالح مملکت است، نیاز به موافقت وزیر مسئول و تأیید وزیر امور اقتصادی و دارایی دارد.
  4. در صورت عدم ارائه اطلاعات بدون دلیل قانع‌کننده، فرد مسئول می‌تواند با اعلام دادستانی انتظامی مالیاتی تحت پیگرد قضایی قرار گیرد.
  5. اسناد و اطلاعات نزد مقامات قضایی تنها با موافقت دادستان کل کشور قابل ارائه است.
  6. سازمان امور مالیاتی برای دریافت اطلاعات مربوط به درآمد مودی از بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی، از طریق وزیر امور اقتصادی و دارایی اقدام می‌کند.
  7. بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیر بانکی موظف به همکاری و ارائه اطلاعات براساس نظر وزیر امور اقتصادی و دارایی هستند.

منابع

  1. حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403884
  2. حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403880