ماده 248 قانون مالیات های مستقیم
ماده 248 قانون مالیات های مستقیم: رأي هيأت حل اختلاف مالياتي بايستي متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نسبت به اعتراض مودي بوده و در صورت اتخاذ تصميم به تعديل درآمد مشمول ماليات، جهات و دلايل آن توسط هيأت در متن رأي قيد شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مستند و مستدل نبودن آرای صادره که یکی از مهم ترین چالش های نظام دادرسی مالیاتی در ایران است نه تنها موجب تضییع حقوق مودی می شود بلکه در مواردی هم رعایت این اصل توسط هیئت های حل اختلاف مالیاتی منجر به طرح دعاوی واهی از سوی برخی مودیان نزد دیوان عدالت اداری نیز خواهد شد.[۱]
مطالعات تطبیقی
بر خلاف ماده 247 و 248 ق.م.م مامور مالیاتی میتواند نسبت به رای هیات بدوی حل اختلاف مالیاتی تجدید نظر به شورای عالی مالیاتی اعتراض کند و یا از رای هیات حل اختلاف مالیاتی تجیدنظر به شورای عالی مالیاتی اعتراض خود را اعلام دارد؛ اما در حقوق مالی انگلستان نه تنها با اعتراض مودی مالیاتی است که «هیات داوری عالی» میتواند نسبت به یک امر مالیاتی وارد رسیدگی شود بلکه بدون اعتراض نوشتاری و یا شنیداری مودی و تنها با درخواست هیات داوری بدوی یا با تشخیص و احراز صلاحدید، «هیات عالی داوری» در موضوعات مالیاتی میتواند وارد رسیدگی شود و رای صادر نماید.[۲]
مواد مرتبط
مقالات مرتبط
- آسیب شناسی حقوقی دادرسی مالیاتی مبتنی بر رویکرد حمایت از رونق تولید
- رویکردهای نوین دادرسی مالیاتی در مراجع شبهقضائی با تأکید بر نظامهای حلاختلاف کشورهای فرانسه و انگلستان و آلمان
منابع
- ↑ حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6404304
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403864