ماده 235 قانون مالیات های مستقیم

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 235 قانون مالیات های مستقیم: (منسوخ شده) در مواردي كه اظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان مورد قبول مميز مالياتي واقع مي‌شود، مميز مالياتي آن را با نظر خود براي‌رسيدگي و اظهار نظر نزد سرمميز ارسال مي‌دارد. سرمميز در صورت قبول اظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان نظر مميز را تأييد وگرنه نسبت به‌ميزان درآمد مؤدي پس از رسيدگي اظهار نظر مي‌كند و پرونده را نزد مميز برمي‌گرداند. در صورت اخير مميز بر اساس نظر سرمميز برگ تشخيص را تهيه‌و براي امضاء و صدور نزد سرمميز ارسال خواهد داشت. مگر اين كه نظر سرمميز را قبول كند كه در اين صورت برگ تشخيص را به مسئوليت خود‌امضاء و صادر خواهد كرد. حكم اين ماده در مواردي كه مؤدي را تسليم اظهارنامه يا ترازنامه و حساب سود و زيان حسب و مورد خودداري نموده و به‌طور كلي در مواردي كه درآمد مؤدي به طريق علي‌الرأس تشخيص مي‌گردد و همچنين در مورد ماليات‌هاي موضوع باب دوم اين قانون نيز جاري خواهد‌بود. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 235 قانون مالیات های مستقیم

  1. این ماده به فرآیند رسیدگی به اظهارنامه‌ها، ترازنامه‌ها و حساب سود و زیان مالیاتی اشاره دارد.
  2. ماده مذکور اکنون منسوخ شده است.
  3. در صورت قبول اظهارنامه یا ترازنامه توسط ممیز مالیاتی، این اسناد برای بررسی به سرممیز ارسال می‌شود.
  4. سرممیز در صورت تأیید اظهارنامه یا ترازنامه، نظر ممیز را تأیید می‌کند و در غیر این صورت درباره میزان درآمد مؤدی اظهار نظر می‌کند.
  5. اگر نظر سرممیز خلاف نظر ممیز باشد، ممیز باید برگ تشخیص را بر اساس نظر سرممیز تنظیم کند.
  6. اگر ممیز نظر سرممیز را نپذیرد، می‌تواند برگ تشخیص را به مسئولیت خود امضا و صادر کند.
  7. این حکم در مواردی که مؤدی از ارائه اظهارنامه یا ترازنامه خودداری کرده باشد و همچنین در مورد تشخیص درآمد به روش علی‌الرأس نیز جاری است.
  8. همچنین برای مالیات‌های موضوع باب دوم قانون مالیات‌های مستقیم نیز کاربرد دارد.