ماده 256 قانون مالیات های مستقیم

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۹ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 256 قانون مالیات های مستقیم: هر گاه از طرف مؤدي يا اداره امور مالياتي شكايتي در موعد مقرر از رأي قطعي هيأت حل اختلاف مالياتي واصل شود كه ضمن آن با اقامه دلايل‌و يا ارائه اسناد و مدارك صراحتاً يا تلويحاً ادعاي نقض قوانين و مقررات موضوعه يا ادعاي نقض رسيدگي شده باشد رييس شوراي عالي مالياتي‌شكايت را جهت رسيدگي به يكي از شعب مربوط ارجاع خواهد نمود. شعبه مزبور موظف است بدون ورود به ماهيت امر صرفاً از لحاظ رعايت تشريفات و كامل بودن رسيدگي‌هاي قانوني و مطابقت مورد با قوانين و‌مقررات موضوعه به موضوع رسيدگي و مستنداً به جهات و اسباب و دلايل قانوني رأي مقتضي بر نقض آراء هيأت‌هاي حل رسيدگي و مستنداً به‌جهات و اسباب و دلايل قانوني رأي مقتضي بر نقض آراء هيأت‌هاي حل اختلاف مالياتي و يا رد شكايت مزبور صادر نمايد، رأي شعبه با اكثريت مناط‌اعتبار است و نظر اقليت بايد در متن رأي قيد گردد.

مواد مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 256 قانون مالیات های مستقیم

  1. شکایت از رأی قطعی هیأت حل اختلاف مالیاتی باید به دلیل نقض قوانین یا مقررات باشد.
  2. رئیس شورای عالی مالیاتی مسئول ارجاع شکایت به شعبه مربوطه است.
  3. شعبه مأمور رسیدگی فقط تشریفات و کامل بودن بررسی‌های قانونی را بررسی می‌کند و به ماهیت پرونده ورود نمی‌کند.
  4. رأی شعبه باید بر اساس دلایل قانونی صادر شود و می‌تواند به نقض رأی هیأت یا رد شکایت ختم شود.
  5. رأی صادره با اکثریت منظور اعتبار است و نظر اقلیت نیز باید در متن رأی ذکر شود.

مقالات مرتبط