ماده 12 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Javad صفحهٔ ماده ۱۲ قانون مالیات های مستقیم را به ماده 12 قانون مالیات های مستقیم که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
(ویرایش و اصلاح ماده 12 قانون مالیات های مستقیم) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 12 قانون مالیات های مستقیم''': '''(به موجب ماده 2 قانون اصطلاح موادی از قانون مالیات های مستقیم مصوب 1380/11/27 این ماده حذف شده است)''' | |||
کلیه اراضی بایر واقع در محدوده شهرها که بدون عذر موجه بایر بمانند مشمول مالیات سالانه به شرح زیر می باشند : | کلیه اراضی بایر واقع در محدوده شهرها که بدون عذر موجه بایر بمانند مشمول مالیات سالانه به شرح زیر می باشند : | ||
| خط ۶: | خط ۸: | ||
3 - اراضی که بیش از چهار سال از تاریخ اجرای این قانون بایر نگهداشته شوند معادل پنج درصد ارزش آن به ازای هر سال مازاد بر چهار سال مذکور. | 3 - اراضی که بیش از چهار سال از تاریخ اجرای این قانون بایر نگهداشته شوند معادل پنج درصد ارزش آن به ازای هر سال مازاد بر چهار سال مذکور. | ||
[[ماده 11 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده 13 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
اراضی بایر: به موجب ماده 1 قانون نحوه واگذاری و احیاء اراضی بایر در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1358/06/25 راضی بایر زمین هایی است که سابقه احیا دارد ولی به علت اعراض و عدم بهره برداری برای مدت 5 سال متوالی بدون عذر موجه متروک مانده یا بماند. و مطابق ماده 4 قانون زمین شهری راضی بایر شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیاء داشته و به تدریج به حالت موات برگشته؛ اعم از آنکه صاحب مشخضی داشته یا نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402976|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=عبدالهی|نام۲=غلامرضا|نام خانوادگی۲=مولابیگی|چاپ=1}}</ref> | اراضی بایر: به موجب ماده 1 قانون نحوه واگذاری و احیاء اراضی بایر در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1358/06/25 راضی بایر زمین هایی است که سابقه احیا دارد ولی به علت اعراض و عدم بهره برداری برای مدت 5 سال متوالی بدون عذر موجه متروک مانده یا بماند. و مطابق ماده 4 قانون زمین شهری راضی بایر شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیاء داشته و به تدریج به حالت موات برگشته؛ اعم از آنکه صاحب مشخضی داشته یا نداشته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6402976|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=عبدالهی|نام۲=غلامرضا|نام خانوادگی۲=مولابیگی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[ابعاد حقوقی مالیات بر درآمد و دارایی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | |||
[[رده:مالیات بر دارایی]] | |||
[[رده:مالیات بر اراضی بایر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۶
ماده 12 قانون مالیات های مستقیم: (به موجب ماده 2 قانون اصطلاح موادی از قانون مالیات های مستقیم مصوب 1380/11/27 این ماده حذف شده است)
کلیه اراضی بایر واقع در محدوده شهرها که بدون عذر موجه بایر بمانند مشمول مالیات سالانه به شرح زیر می باشند :
1 - اراضی که تا دو سال از تاریخ اجرای این قانون بایر نگهداشته شوند معادل دو درصد ارزش آن به ازای هر سال.
2 - اراضی که تا چهار سال از تاریخ اجرای این قانون بایر نگهداشته شوند معادل چهار درصد ارزش آن به ازای هر سال مازاد بر دو سال مذکور.
3 - اراضی که بیش از چهار سال از تاریخ اجرای این قانون بایر نگهداشته شوند معادل پنج درصد ارزش آن به ازای هر سال مازاد بر چهار سال مذکور. مشاهده ماده قبلی
توضیح واژگان
اراضی بایر: به موجب ماده 1 قانون نحوه واگذاری و احیاء اراضی بایر در حکومت جمهوری اسلامی ایران مصوب 1358/06/25 راضی بایر زمین هایی است که سابقه احیا دارد ولی به علت اعراض و عدم بهره برداری برای مدت 5 سال متوالی بدون عذر موجه متروک مانده یا بماند. و مطابق ماده 4 قانون زمین شهری راضی بایر شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیاء داشته و به تدریج به حالت موات برگشته؛ اعم از آنکه صاحب مشخضی داشته یا نداشته باشد.[۱]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6402976