ماده 150 قانون مالیات های مستقیم

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 150 قانون مالیات های مستقیم:‌ (منسوخ شده) طرز محاسبه استهلاك به شرح زير است:

‌الف -  (منسوخ شده) در مواردي كه طبق جدول مذكور در ماده 151 اين قانون براي استهلاك، نرخ تعيين شود نرخ‌ها ثابت بوده و در هر سال مابه‌التفاوت قيمت‌تمام شده مال مورد استهلاك و ملغي كه در سال‌هاي قبل براي آن به عنوان استهلاك منظور شده است اعمال مي‌گردد.

ب -  (منسوخ شده) در مواردي كه طبق جدول مذكور در ماده 151 اين قانون مدت تعيين شده در هر سال به طور مساوي از قيمت تمام شده مال به نسبت مدت‌مقرر استهلاك منظور مي‌گردد.

‌تبصره 1 -  (منسوخ شده) هزينه مربوط به تغيير يا تعمير اساسي دارايي قابل استهلاك جزء قيمت تمام شده دارايي محسوب مي‌شود.

تبصره 2 -  (منسوخ شده) مؤسسات مي‌توانند هزينه‌هاي نرم‌افزاري خود را حداكثر تا پنج سال مستهلك كنند.

تبصره 3 -  (منسوخ شده) مؤسسات مي‌توانند آن مقدار از دارايي‌هاي ثابت استهلاك‌ پذير را كه براي بازسازي، جايگزيني خطوط توليد يا توسعه و تكميل خريداري ‌گرديده است، با دو برابر نرخ يا نصف مدت استهلاك پيش بيني شده در جدول استهلاكات موضوع ماده (151) اين قانون حسب مورد مستهلك كنند.

تبصره 4 -  (منسوخ شده) در اجاره‌هاي سرمايه ‌اي دارايي‌هاي ثابت استهلاك ‌پذير، نحوهٔ انعكاس هزينه استهلاك در دفاتر طرفين معامله براساس استانداردهاي‌حسابداري خواهد بود. مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 150 قانون مالیات های مستقیم

  1. محاسبه استهلاک بر اساس نرخ‌های ثابت (طبق جدول ماده 151) بر مبنای مابه‌التفاوت قیمت.
  2. محاسبه استهلاک بر اساس مدت تعیین شده در جدول ماده 151 به صورت مساوی.
  3. هزینه‌های تغییر یا تعمیر اساسی به عنوان بخشی از قیمت تمام شده دارایی محسوب می‌شود.
  4. هزینه‌های نرم‌افزاری می‌توانند حداکثر تا پنج سال مستهلک شوند.
  5. دارایی‌های استهلاک‌پذیر خریداری شده برای بازسازی یا توسعه می‌توانند با دو برابر نرخ یا نصف مدت جدول مستهلک شوند.
  6. انعکاس هزینه استهلاک در اجاره‌های سرمایه‌ای بر اساس استانداردهای حسابداری است.