ماده 212 قانون مالیات های مستقیم
ماده 212 قانون مالیات های مستقیم: توقيف اموال زير ممنوع است:
1 - دو سوم حقوق حقوق بگيران و سه چهارم حقوق بازنشستگي و وظيفه.
2 - لباس و اشياء و لوازمي كه براي رفع حوائج ضروري مودي و افراد تحت تكفل او لازم است و همچنين آذوقه موجود و نفقه اشخاص واجب النفقه مودي.
3 - ابزار و آلات كشاورزي و صنعتي و وسايل كسب كه براي تأمين حداقل معيشت مودي لازم است.
4 - محل سكونت بقدر متعارف.
تبصره 1 - هرگاه ارزش مالي كه براي توقيف در نظر گرفته ميشود زائد بر ميزان بدهي مالياتي مودي بوده و قابل تفكيك نباشد تمام مال توقيف و فروخته خواهد شد و مازاد مسترد ميشود مگر اينكه مودي اموال بلامعارض ديگري معادل ميزان فوق معرفي نمايد.
تبصره 2 - هرگاه مودي يكي از زوجين باشد كه در يك خانه زندگي مي نمايند از اثاث البيت آنچه عادتاً مورد استفاده زنان است متعلق به زن و بقيه متعلق به شوهر شناخته ميشود مگر آنكه خلاف ترتيب فوق معلوم شود.
تبصره 3 - توقيف واحدهاي توليدي اعم از كشاورزي و صنعتي در مدت عمليات اجرائي نبايد موجب تعطيل واحد توليدي گردد.
مواد مرتبط
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 212 قانون مالیات های مستقیم
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- حقوق و مستمری‌ها تا حدی دارای حفاظت در برابر توقیف هستند.
- اقلام ضروری و نفقه واجب‌النفقه‌ها توقیف نمی‌شوند.
- ابزار و لوازم شغلی لازم برای معیشت حداقلی قابل توقیف نیستند.
- محل سکونت به صورت متعارف قابل توقیف نیست.
- اگر مال قابل توقیف بیش از بدهی باشد و قابل تفکیک نباشد، تمام مال توقیف و فروخته می‌شود و مازاد بازگردانده می‌شود، مگر اینکه مودی مال جایگزین معرفی کند.
- اثاثیه منزل مشترک بین زوجین به صورت پیش‌فرض به زنان و مردان تعلق می‌گیرد مگر اینکه به‌طور دیگری ثابت شود.
- توقیف واحدهای تولیدی نباید باعث تعطیلی آن واحدها شود.
مقالات مرتبط
بررسی حقوقی تشخیص علی الرأس و عملیات اجرایی مالیات؛ نمود‌های قدرت عمومی مالیاتی در حقوق مالیاتی ایران مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی