ماده 152 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(رویه قضایی) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
7- ساير عوامل به تشخيص كميسيون تعيين ضرائب | 7- ساير عوامل به تشخيص كميسيون تعيين ضرائب | ||
[[ | == مقالات مرتبط == | ||
[[بررسی حقوقی تشخیص علی الرأس و عملیات اجرایی مالیات؛ نمود‌های قدرت عمومی مالیاتی در حقوق مالیاتی ایران]] | |||
[[ماده | == رویه های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/99/15 مورخ 1399/03/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتبار مواد ۱۵۴،۱۵۳،۱۵۲،۹۸،۹۷ و ۲۷۱ قانون مالیات سال ۱۳۸۰]] | |||
[[ماده 150 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده 153 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | |||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | {{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | ||
[[رده:در مقررات مختلفه]] | |||
[[رده:قرائن و ضرائب مالیاتی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۹
ماده 152 قانون مالیات های مستقیم:(منسوخ شده) قرائن و مالياتي عبارت است از عواملي كه در هر رشته از مشاغل با توجه به موقعيت شغل براي تشخيص درآمد مشمول ماليات به طور‌علي‌الرأس به كار مي‌رود و فهرست آن به شرح زير مي‌باشد:
1 - خريد سالانه.
2 - فروش سالانه.
3 - درآمد ناويژه.
4 - ميزان توليد در كارخانجات.
5 - ارزش حق واگذاري محل كسب.
6- جمع كل وجوهي كه بابت حق‌التحرير و حق‌الزحمه وصول عوارض و مصرف تمبر عايد دفترخانه اسناد رسمي مي‌شود يا ميزان تمبر مصرفي آنها.
7- ساير عوامل به تشخيص كميسيون تعيين ضرائب
مقالات مرتبط
رویه های قضایی