ماده 152 قانون مالیات های مستقیم

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 152 قانون مالیات های مستقیم:(منسوخ شده) قرائن و مالياتي عبارت است از عواملي كه در هر رشته از مشاغل با توجه به موقعيت شغل براي تشخيص درآمد مشمول ماليات به طور‌علي‌الرأس به كار مي‌رود و فهرست آن به شرح زير مي‌باشد: 1 - خريد سالانه. 2 - فروش سالانه. 3 - درآمد ناويژه. 4 - ميزان توليد در كارخانجات. 5 - ارزش حق واگذاري محل كسب. 6- جمع كل وجوهي كه بابت حق‌التحرير و حق‌الزحمه وصول عوارض و مصرف تمبر عايد دفترخانه اسناد رسمي مي‌شود يا ميزان تمبر مصرفي آنها. 7- ساير عوامل به تشخيص كميسيون تعيين ضرائب

مشاهده ماده قبلی مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 152 قانون مالیات های مستقیم

  1. ماده 152 قانون مالیات‌های مستقیم درباره قرائن مالیاتی صحبت می‌کند.
  2. هدف از این قرائن، تشخیص درآمد مشمول مالیات به صورت علی‌الرأس است.
  3. در این ماده، عوامل و معیارهای مختلفی برای تعیین درآمد معرفی شده‌اند.
  4. این ماده اکنون منسوخ شده است و به کار نمی‌رود.
  5. خرید سالانه و فروش سالانه از جمله معیارهای تعریف شده‌اند.
  6. درآمد ناویژه و میزان تولید در کارخانه‌ها نیز به عنوان معیارهای قرائن مالیاتی ذکر شده‌اند.
  7. ارزش حق واگذاری محل کسب و درآمدهای حاصل از حق‌التحریر و حق‌الزحمه‌های دفترخانه نیز جزء معیارها هستند.
  8. ماده به اختیار کمیسیون تعیین ضرائب برای شناسایی سایر عوامل اشاره می‌کند.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

بررسی حقوقی تشخیص علی الرأس و عملیات اجرایی مالیات؛ نمود‌های قدرت عمومی مالیاتی در حقوق مالیاتی ایران