ماده 122 قانون مالیات های مستقیم
ماده 122 قانون مالیات های مستقیم: در مورد صلح مالي كه منافع آن مادام العمر يا براي مدت معين به مصالح يا شخص ثالث اختصاص داده مي شود بهاي مال به مأخذ جمع ارزش عين و منفعت در تاريخ تعلق منافع، مأخذ ماليات متصالح در تاريخ مزبور خواهد بود.
تبصره - در صورتي كه قبل از تاريخ تعلق منفعت انتقالاتي صورت گيرد قيمت مذكور در سند مأخذ ماليات انتقال دهنده قرار خواهد گرفت كه طبق مقررات اين فصل مشمول ماليات خواهد بود ليكن مأخذ ماليات آخرين انتقال گيرنده عين كه منافع مال نيز به او تعلق بگيرد عبارت خواهد بود از مابه التفاوت بهاي مال بشرح حكم فوق و مبلغي كه طبق سند پرداخته است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در شرح این ماده نکته ای که لازم به ذکر است و آن اینکه چنانچه شخصی مالی را به شخص دیگر صلح نماید اما منافع آن را به صورت مادام العمر یا برای مدت موقت برای خود محفوظ بدارد یا به شخص ثالث اختصاص دهدتا زمانی که منافع مال به متصالح یا گیرنده تعلق نگیرد آم مال مشمول مالیات نخواهد بود. زیرا از نظر قانون گذار ملاک تعلق مالیات زمان انتقال مالکیت نیست بلکه هنگام "تعلق منافع " است. [۱]
مقالات مرتبط
تمایز بنیادین خیار شرط نامحدود با نهاد های مشابه با تحلیل رویه قضایی
منابع
- ↑ حسین عبدالهی و غلامرضا مولابیگی. حقوق مالیاتی با رویکرد تحلیلی-کاربردی. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403780