ماده 168 قانون مالیات های مستقیم: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن مطلب به مدخل اولیه ماده 168 قانون مالیات های مستقیم) |
(اضافه کردن مقالات مرتبط) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''[[ماده 168 قانون مالیات های مستقیم|ماده 168]] قانون مالیات های مستقیم''': دولت مي‌تواند براي جلوگيري از اخذ [[ماليات مضاعف]] و تبادل اطلاعات راجع به درآمد و دارائي موديان با دولتهاي خارجي موافقت نامه هاي مالياتي منعقد و پس از تصويب مجلس شوراي اسلامي بمرحله اجراء بگذارد قراردادها يا موافقت نامه هاي مربوط به امور مالياتي كه تا تاريخ اجراي اين قانون با دول خارجي منعقد و بتصويب قوه مقننه يا هيأت وزيران رسيده است تا زمانيكه لغو نشده بقوت خود باقي است. دولت موظف است ظرف يكسال از تاريخ اجراي اين قانون قراردادها و موافقت نامه هاي قبلي را بررسي و نظر خود را مبني بر ادامه يا لغو آنها مستدلا به مجلس شوراي اسلامي گزارش نمايد. | '''[[ماده 168 قانون مالیات های مستقیم|ماده 168]] قانون مالیات های مستقیم''': دولت مي‌تواند براي جلوگيري از اخذ [[ماليات مضاعف]] و تبادل اطلاعات راجع به درآمد و دارائي موديان با دولتهاي خارجي موافقت نامه هاي مالياتي منعقد و پس از تصويب مجلس شوراي اسلامي بمرحله اجراء بگذارد قراردادها يا موافقت نامه هاي مربوط به امور مالياتي كه تا تاريخ اجراي اين قانون با دول خارجي منعقد و بتصويب قوه مقننه يا هيأت وزيران رسيده است تا زمانيكه لغو نشده بقوت خود باقي است. دولت موظف است ظرف يكسال از تاريخ اجراي اين قانون قراردادها و موافقت نامه هاي قبلي را بررسي و نظر خود را مبني بر ادامه يا لغو آنها مستدلا به مجلس شوراي اسلامي گزارش نمايد. | ||
[[ماده 167 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده قبلی]] | |||
[[ماده 169 قانون مالیات های مستقیم|مشاهده ماده بعدی]] | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
اساس ماهیت توافق های جلوگیری از اخذ مالیات مضاعف برابر ماده 168 بر پایه ابزاری در جهت جلوگیری یا کاهش اختلاف مالیاتی است. شیوه ی معاهدات مالیاتی عمدتا مبتنی بر پیش بینی روش‌های حل اختلاف است که با توجه به قوانین و مقررات داخلی هریک از کشورها و یا به شیوه تعیین مقامات صلاحیت‌دار مالیاتی طرفین معاهده و یا با استفاده از [[داوری مالیاتی|داوری‌های مالیاتی]] و یا آیین‌های توافق دوجانبه رفع اختلاف مالیاتی صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403276|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> از این رو، قانون‌گذار جمهوری اسلامی به موجب این قانون به دولت این اجازه را می‌دهد تا نسبت به انعقاد موافقت‌نامه‌های جلوگیری از مالیات مضاعف اقدام و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی به اجرا بگذارد؛ چراکه وجود چنین موافقت‌نامه‌هایی میان دولت‌ها بایکدیگر از یک سو، سبب عادلانه و منصفانه شدن نظام مالیاتی ایران شده و از سوی دیگر، سبب افزایش انگیزه سرمایه‌گذاری خارجی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403692|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> | اساس ماهیت توافق های جلوگیری از اخذ مالیات مضاعف برابر ماده 168 بر پایه ابزاری در جهت جلوگیری یا کاهش اختلاف مالیاتی است. شیوه ی معاهدات مالیاتی عمدتا مبتنی بر پیش بینی روش‌های حل اختلاف است که با توجه به قوانین و مقررات داخلی هریک از کشورها و یا به شیوه تعیین مقامات صلاحیت‌دار مالیاتی طرفین معاهده و یا با استفاده از [[داوری مالیاتی|داوری‌های مالیاتی]] و یا آیین‌های توافق دوجانبه رفع اختلاف مالیاتی صورت می‌پذیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403276|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> از این رو، قانون‌گذار جمهوری اسلامی به موجب این قانون به دولت این اجازه را می‌دهد تا نسبت به انعقاد موافقت‌نامه‌های جلوگیری از مالیات مضاعف اقدام و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی به اجرا بگذارد؛ چراکه وجود چنین موافقت‌نامه‌هایی میان دولت‌ها بایکدیگر از یک سو، سبب عادلانه و منصفانه شدن نظام مالیاتی ایران شده و از سوی دیگر، سبب افزایش انگیزه سرمایه‌گذاری خارجی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403692|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> از طرفی دیگر یکی از موضوعات مهمی که با این بحث گره خوره، بحث [[حقوق فضای مجازی]] است که در قالب آن کار برای [[فرار مالیاتی]] و پولشویی را آسان کرده است. به همین دلیل، لازم به ذکر است که همکاری و تعامل کشورها با یکدیگر در راستای تامین حقوق و منافع مالیاتی دولت‌ها و جلوگیری از پولشویی و فرار مالیاتی می‌باشد که در چهارچوب موافقت‌نامه‌های دو یا چندجانبه مالیاتی موضوع این ماده مطرح است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی|ترجمه=|جلد=|سال=1394|ناشر=شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6403824|صفحه=|نام۱=میرمحسن|نام خانوادگی۱=طاهری تاری|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[ابعاد حقوقی مالیات بر درآمد و دارایی]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
{{مواد قانون مالیات های مستقیم}} | |||
[[رده:در مقررات مختلفه]] | |||
[[رده:مقررات عمومی]] | |||
[[رده:داوری مالیاتی]] | [[رده:داوری مالیاتی]] | ||
[[رده:موافقت نامه مالیاتی]] | [[رده:موافقت نامه مالیاتی]] | ||
[[رده:فرار مالیاتی]] | |||
[[رده:حقوق فضای مجازی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۳
ماده 168 قانون مالیات های مستقیم: دولت مي‌تواند براي جلوگيري از اخذ ماليات مضاعف و تبادل اطلاعات راجع به درآمد و دارائي موديان با دولتهاي خارجي موافقت نامه هاي مالياتي منعقد و پس از تصويب مجلس شوراي اسلامي بمرحله اجراء بگذارد قراردادها يا موافقت نامه هاي مربوط به امور مالياتي كه تا تاريخ اجراي اين قانون با دول خارجي منعقد و بتصويب قوه مقننه يا هيأت وزيران رسيده است تا زمانيكه لغو نشده بقوت خود باقي است. دولت موظف است ظرف يكسال از تاريخ اجراي اين قانون قراردادها و موافقت نامه هاي قبلي را بررسي و نظر خود را مبني بر ادامه يا لغو آنها مستدلا به مجلس شوراي اسلامي گزارش نمايد.
نکات توضیحی
اساس ماهیت توافق های جلوگیری از اخذ مالیات مضاعف برابر ماده 168 بر پایه ابزاری در جهت جلوگیری یا کاهش اختلاف مالیاتی است. شیوه ی معاهدات مالیاتی عمدتا مبتنی بر پیش بینی روش‌های حل اختلاف است که با توجه به قوانین و مقررات داخلی هریک از کشورها و یا به شیوه تعیین مقامات صلاحیت‌دار مالیاتی طرفین معاهده و یا با استفاده از داوری‌های مالیاتی و یا آیین‌های توافق دوجانبه رفع اختلاف مالیاتی صورت می‌پذیرد.[۱] از این رو، قانون‌گذار جمهوری اسلامی به موجب این قانون به دولت این اجازه را می‌دهد تا نسبت به انعقاد موافقت‌نامه‌های جلوگیری از مالیات مضاعف اقدام و پس از تصویب مجلس شورای اسلامی به اجرا بگذارد؛ چراکه وجود چنین موافقت‌نامه‌هایی میان دولت‌ها بایکدیگر از یک سو، سبب عادلانه و منصفانه شدن نظام مالیاتی ایران شده و از سوی دیگر، سبب افزایش انگیزه سرمایه‌گذاری خارجی می‌گردد.[۲] از طرفی دیگر یکی از موضوعات مهمی که با این بحث گره خوره، بحث حقوق فضای مجازی است که در قالب آن کار برای فرار مالیاتی و پولشویی را آسان کرده است. به همین دلیل، لازم به ذکر است که همکاری و تعامل کشورها با یکدیگر در راستای تامین حقوق و منافع مالیاتی دولت‌ها و جلوگیری از پولشویی و فرار مالیاتی می‌باشد که در چهارچوب موافقت‌نامه‌های دو یا چندجانبه مالیاتی موضوع این ماده مطرح است.[۳]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403276
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403692
- ↑ میرمحسن طاهری تاری. آیین دادرسی مالیاتی (بخش اول) مبانی حقوق اختلاف، دادخواهی و دادرسی مالیاتی. چاپ 1. شهر دانش، 1394. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6403824