ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخهها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' مرجع نظارتی | '''ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' مرجع نظارتی | ||
۱ - انجام وظایف مندرج در [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۹)]]، بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]]، بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]]، بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۶)]]، [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۵)]] به عهده [[دادگاه عمومی]] واقع در مرکز استانی است که [[مقر داوری]] در آن قرار دارد، و تا زمانی که مقر داوری مشخص نشده، به عهده [[دادگاه عمومی تهران]] است. تصمیمات دادگاه در این موارد قطعی و غیرقابل اعتراض است. | ۱ - انجام وظایف مندرج در [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۹)]]، بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]]، بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]]، بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]]، بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۶)]]، [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۵)]] به عهده [[دادگاه عمومی]] واقع در مرکز استانی است که [[مقر داوری]] در آن قرار دارد، و تا زمانی که مقر داوری مشخص نشده، به عهده [[دادگاه عمومی تهران]] است. تصمیمات دادگاه در این موارد قطعی و غیرقابل اعتراض است. | ||
۲- در [[داوری سازمانی|داوریهای سازمانی]] انجام وظایف مندرج در بندهای (۲) و (۳) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]] وبند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]] به عهده سازمان داوری مربوط است. | ۲- در [[داوری سازمانی|داوریهای سازمانی]] انجام وظایف مندرج در بندهای (۲) و (۳) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]] بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]] وبند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]] به عهده سازمان داوری مربوط است. | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
با تصویب قانون داوری تجاری بینالمللی امکان فعالیت نهادهای داوری سازمانی، برای اولین بار در ایران فراهم شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067888|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> در داوریهای سازمانی، وظیفهی انتخاب [[داور]] جانشین، تصمیم در مورد [[جرح داور|جرح داوران]] و خاتمهی اختیارات داور بر عهدهی سازمان داوری مربوطه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067668|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> | وظایف مدنظر مادهی فوق، عبارت است از: | ||
# صدور دستور موقت [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۹)]]، | |||
# مداخلهی دادگاه برای انتخاب داوران بندهای (۳) و (۴) [[ماده ۱۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۱)]]، | |||
# جرح داوران بند (۳) [[ماده ۱۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۳)]]، | |||
# احراز خاتمهی اختیارات داور بند (۱) [[ماده ۱۴ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۴)]]، | |||
# رسیدگی به تقاضای تجدیدنظر در تصمیم داور در مورد صلاحیت یا در مورد اعتبار موافقتنامه داوری بند (۳) [[ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۱۶)]] | |||
# رسیدگی به تقاضای شناسایی و اجرای حکم داوری [[ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۳)]] و [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده (۳۵)]]. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067656|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> | |||
با تصویب قانون داوری تجاری بینالمللی امکان فعالیت نهادهای داوری سازمانی، برای اولین بار در ایران فراهم شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067888|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> در داوریهای سازمانی، وظیفهی انتخاب [[داور]] جانشین، تصمیم در مورد [[جرح داور|جرح داوران]] و خاتمهی اختیارات داور بر عهدهی سازمان داوری مربوطه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5067668|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> در خصوص قسمت اخیر بند 1 مادهی فوق، شایان ذکر است که کارایی و مصلحت داوری بینالمللی اقتضا میکند که چنین تصمیماتی قطعی و غیرقابل اعتراض باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال|ترجمه=|جلد=|سال=|ناشر=مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5068148|صفحه=|نام۱=سیدجمال|نام خانوادگی۱=سیفی|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۳
ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی: مرجع نظارتی
۱ - انجام وظایف مندرج در ماده (۹)، بندهای (۳) و (۴) ماده (۱۱)، بند (۳) ماده (۱۳)، بند (۱) ماده (۱۴)، بند (۳) ماده (۱۶)، ماده (۳۳) و ماده (۳۵) به عهده دادگاه عمومی واقع در مرکز استانی است که مقر داوری در آن قرار دارد، و تا زمانی که مقر داوری مشخص نشده، به عهده دادگاه عمومی تهران است. تصمیمات دادگاه در این موارد قطعی و غیرقابل اعتراض است.
۲- در داوریهای سازمانی انجام وظایف مندرج در بندهای (۲) و (۳) ماده (۱۱) بند (۳) ماده (۱۳) وبند (۱) ماده (۱۴) به عهده سازمان داوری مربوط است.
مواد مرتبط
- ماده 9 قانون داوری تجاری بین المللی
- ماده 11 قانون داوری تجاری بین المللی
- ماده 13 قانون داوری تجاری بین المللی
- ماده 14 قانون داوری تجاری بین المللی
- ماده 16 قانون داوری تجاری بین المللی
- ماده 33 قانون داوری تجاری بین المللی
- ماده 35 قانون داوری تجاری بین المللی
نکات توضیحی تفسیری دکترین
وظایف مدنظر مادهی فوق، عبارت است از:
- صدور دستور موقت ماده (۹)،
- مداخلهی دادگاه برای انتخاب داوران بندهای (۳) و (۴) ماده (۱۱)،
- جرح داوران بند (۳) ماده (۱۳)،
- احراز خاتمهی اختیارات داور بند (۱) ماده (۱۴)،
- رسیدگی به تقاضای تجدیدنظر در تصمیم داور در مورد صلاحیت یا در مورد اعتبار موافقتنامه داوری بند (۳) ماده (۱۶)
- رسیدگی به تقاضای شناسایی و اجرای حکم داوری ماده (۳۳) و ماده (۳۵). [۱]
با تصویب قانون داوری تجاری بینالمللی امکان فعالیت نهادهای داوری سازمانی، برای اولین بار در ایران فراهم شد.[۲] در داوریهای سازمانی، وظیفهی انتخاب داور جانشین، تصمیم در مورد جرح داوران و خاتمهی اختیارات داور بر عهدهی سازمان داوری مربوطه است.[۳] در خصوص قسمت اخیر بند 1 مادهی فوق، شایان ذکر است که کارایی و مصلحت داوری بینالمللی اقتضا میکند که چنین تصمیماتی قطعی و غیرقابل اعتراض باشد.[۴]
منابع
- ↑ سیدجمال سیفی. قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال. مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5067656
- ↑ سیدجمال سیفی. قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال. مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5067888
- ↑ سیدجمال سیفی. قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال. مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5067668
- ↑ سیدجمال سیفی. قانون داوری تجاری بین المللی ایران همسو با قانون نمونه داوری آنسیترال. مجله حقوقی- نشریه دفتر خدمات حقوقی بین المللی شماره 23 - پاییز و زمستان 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5068148