ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:رفع اثر از دستور موقت using HotCat) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رده:تأمین در داوری]] | [[رده:تأمین در داوری]] | ||
[[رده:دستور موقت در داوری]] | [[رده:دستور موقت در داوری]] | ||
[[رده:رفع اثر از دستور موقت]] |
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۱
ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی: اختیار "داور" برای صدور دستور موقت
"داور" میتواند در امور مربوط به موضوع اختلاف که محتاج به تعیین تکلیف فوری است، به درخواست هر کدام از طرفین دستور موقت صادر نماید، مگر آن که طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند "داور" می تواند مقرر نماید که متقاضی تامینی مناسب بسپارد. در هر دو صورت چنانچه طرف دیگر تامینی بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد "داور" از دستور موقت رفع اثر خواهد کرد.