ماده ۲۶ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' ورود شخص ثالث:
'''ماده ۲۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' ورود شخص ثالث:


هرگاه شخص ثالثی در موضوع داوری برای خود مستقلا حقی قایل باشد و یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی نفع بداند، می تواند مادام که ختم رسیدگی اعلام نشده است وارد داوری شود، مشروط بر اینکه موافقتنامه و آیین داوری و " داور" را بپذیرد و ورود وی مورد ایراد هیچ کدام از طرفین واقع نشود.
هرگاه شخص ثالثی در موضوع داوری برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند مادام که ختم رسیدگی اعلام نشده‌است وارد داوری شود، مشروط بر اینکه موافقتنامه و آیین داوری و «داور» را بپذیرد و ورود وی مورد ایراد هیچ‌کدام از طرفین واقع نشود.


{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}}
{{مواد قانون داوری تجاری بین‌المللی}}


[[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]]
[[رده:مواد قانون داوری تجاری بین‌المللی]]
[[رده:ورود شخص ثالث]]
[[رده:ورود شخص ثالث]]
[[رده:شخص ثالث]]
[[رده:شخص ثالث]]

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۸

ماده ۲۶ قانون داوری تجاری بین المللی: ورود شخص ثالث:

هرگاه شخص ثالثی در موضوع داوری برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند مادام که ختم رسیدگی اعلام نشده‌است وارد داوری شود، مشروط بر اینکه موافقتنامه و آیین داوری و «داور» را بپذیرد و ورود وی مورد ایراد هیچ‌کدام از طرفین واقع نشود.