ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:اعتبار موافتنامه داوری using HotCat) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' اتخاذ تصمیم در مورد صلاحیت | '''ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی:''' اتخاذ تصمیم در مورد [[صلاحیت]] | ||
۱ - "داور" می تواند در مورد صلاحیت خود و همچنین درباره وجود و یا اعتبار موافقتنامه داوری اتخاذ تصمیم کند. شرط داوری که به صورت | ۱ - "[[داور]]" می تواند در مورد صلاحیت خود و همچنین درباره وجود و یا اعتبار [[موافقتنامه داوری]] اتخاذ تصمیم کند. [[شرط داوری]] که به صورت جزئی از یک [[قرارداد]] باشد از نظر اجرای این [[قانون داوری تجاری بین المللی|قانون]] به عنوان [[موافقتنامه مستقل داوری|موافقتنامه‌ای مستقل]] تلقی می‌شود، تصمیم "داور" در خصوص [[بطلان عقد|بطلان]] و ملغی‌الاثر بودن قرارداد فی‌نفسه به منزله عدم اعتبار شرط داوری مندرج در قرارداد نخواهد بود. | ||
۲ - ایراد به صلاحیت " داور" نباید موخر از تسلیم لایحه دفاعیه باشد. صرف تعیین "داور" و یا مشارکت در تعیین وی توسط | ۲ - ایراد به صلاحیت "داور" نباید موخر از تسلیم لایحه دفاعیه باشد. صرف تعیین "داور" و یا مشارکت در تعیین وی توسط هر یک از طرفین مانع از ایراد صلاحیت نخواهد بود. ایراد به خروج "داور" از حدود صلاحیت در جریان رسیدگی داوری باید به محض بروز آن عنوان شود "داور" می‌تواند در هر کدام از موارد مذکور، ایراد خارج از موعد را نیز بپذیرد، مشروط بر آن که تأخیر را موجه تشخیص دهد. | ||
۳ - در صورت ایراد به اصل صلاحیت و یا به وجود و یا اعتبار موافقتنامه داوری (جز در صورتی که طرفین به نحو دیگر توافق کرده باشند)" داور" باید به عنوان یک امر مقدماتی، قبل از ورود به ماهیت دعوی نسبت به آن اتخاذ تصمیم کند، اتخاذ تصمیم در مورد ایراد خروج " داور" از حدود صلاحیت که سبب آن در حین رسیدگی حادث شود ممکن است در ضمن | ۳ - در صورت ایراد به اصل صلاحیت و یا به وجود و یا اعتبار موافقتنامه داوری (جز در صورتی که طرفین به نحو دیگر توافق کرده باشند) "داور" باید به عنوان یک امر مقدماتی، قبل از ورود به ماهیت دعوی نسبت به آن اتخاذ تصمیم کند، اتخاذ تصمیم در مورد ایراد خروج " داور" از حدود صلاحیت که سبب آن در حین رسیدگی حادث شود ممکن است در ضمن [[رأی داوری|رأی]] ماهوی به عمل آید. چنانچه "داور" به عنوان یک امر مقدماتی به صلاحیت خود نظر بدهد، هر یک از طرفین می‌تواند ظرف ۳۰ روز پس از وصول [[ابلاغیه]] آن از [[دادگاه]] مندرج در [[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده ۶]] [[درخواست]] کند که نسبت به موضوع رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید. مادام که درخواست مزبور در دادگاه تحت رسیدگی است "داور" می تواند به رسیدگی خود ادامه دهد و [[رأی]] نیز صادر کند. | ||
==مواد مرتبط== | ==مواد مرتبط== | ||
*[[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین‌المللی]] | *[[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین‌المللی]] | ||
{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}} | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}} | |||
[[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]] | [[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۴
ماده ۱۶ قانون داوری تجاری بین المللی: اتخاذ تصمیم در مورد صلاحیت
۱ - "داور" می تواند در مورد صلاحیت خود و همچنین درباره وجود و یا اعتبار موافقتنامه داوری اتخاذ تصمیم کند. شرط داوری که به صورت جزئی از یک قرارداد باشد از نظر اجرای این قانون به عنوان موافقتنامه‌ای مستقل تلقی می‌شود، تصمیم "داور" در خصوص بطلان و ملغی‌الاثر بودن قرارداد فی‌نفسه به منزله عدم اعتبار شرط داوری مندرج در قرارداد نخواهد بود.
۲ - ایراد به صلاحیت "داور" نباید موخر از تسلیم لایحه دفاعیه باشد. صرف تعیین "داور" و یا مشارکت در تعیین وی توسط هر یک از طرفین مانع از ایراد صلاحیت نخواهد بود. ایراد به خروج "داور" از حدود صلاحیت در جریان رسیدگی داوری باید به محض بروز آن عنوان شود "داور" می‌تواند در هر کدام از موارد مذکور، ایراد خارج از موعد را نیز بپذیرد، مشروط بر آن که تأخیر را موجه تشخیص دهد.
۳ - در صورت ایراد به اصل صلاحیت و یا به وجود و یا اعتبار موافقتنامه داوری (جز در صورتی که طرفین به نحو دیگر توافق کرده باشند) "داور" باید به عنوان یک امر مقدماتی، قبل از ورود به ماهیت دعوی نسبت به آن اتخاذ تصمیم کند، اتخاذ تصمیم در مورد ایراد خروج " داور" از حدود صلاحیت که سبب آن در حین رسیدگی حادث شود ممکن است در ضمن رأی ماهوی به عمل آید. چنانچه "داور" به عنوان یک امر مقدماتی به صلاحیت خود نظر بدهد، هر یک از طرفین می‌تواند ظرف ۳۰ روز پس از وصول ابلاغیه آن از دادگاه مندرج در ماده ۶ درخواست کند که نسبت به موضوع رسیدگی و اتخاذ تصمیم نماید. مادام که درخواست مزبور در دادگاه تحت رسیدگی است "داور" می تواند به رسیدگی خود ادامه دهد و رأی نیز صادر کند.