ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:داور using HotCat) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:تأمین در داوری using HotCat) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[رده:اختیارات داور]] | [[رده:اختیارات داور]] | ||
[[رده:داور]] | [[رده:داور]] | ||
[[رده:تأمین در داوری]] | |||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۹
ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی: اختیار " داور" برای صدور دستور موقت:
"داور" می تواند در امور مربوط به موضوع اختلاف که محتاج به تعیین تکلیف فوری است، به درخواست هرکدام از طرفین دستور موقت صادر نماید، مگر آن که طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند " داور" می تواند مقرر نماید که متقاضی تامینی مناسب بسپارد. در هر دو صورت چنانچه طرف دیگر تامینی بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد " داور" از دستور موقت رفع اثر خواهد کرد.