ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (added Category:دستور موقت در داوری using HotCat) |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی:''' اختیار " داور" برای صدور دستور موقت | '''ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی:''' اختیار "[[داور]]" برای صدور [[دستور موقت]] | ||
"داور" | "داور" میتواند در امور مربوط به موضوع اختلاف که محتاج به تعیین تکلیف فوری است، به [[درخواست]] هر کدام از طرفین دستور موقت صادر نماید، مگر آن که طرفین به نحو دیگری [[توافق]] کرده باشند "داور" می تواند مقرر نماید که متقاضی [[تأمین|تامینی]] مناسب بسپارد. در هر دو صورت چنانچه طرف دیگر تامینی بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد "داور" از دستور موقت رفع اثر خواهد کرد. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 9 قانون داوری تجاری بین المللی]] | * [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 9 قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}} | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}} | |||
[[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]] | [[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]] |
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۱
ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین المللی: اختیار "داور" برای صدور دستور موقت
"داور" میتواند در امور مربوط به موضوع اختلاف که محتاج به تعیین تکلیف فوری است، به درخواست هر کدام از طرفین دستور موقت صادر نماید، مگر آن که طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند "داور" می تواند مقرر نماید که متقاضی تامینی مناسب بسپارد. در هر دو صورت چنانچه طرف دیگر تامینی بدهد که متناسب با موضوع دستور موقت باشد "داور" از دستور موقت رفع اثر خواهد کرد.