ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مواد مرتبط== | == مواد مرتبط== | ||
*[[ماده ۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 1 قانون داوری تجاری بین المللی]] | *[[ماده ۱ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 1 قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
*[[ماده ۶ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 6 قانون داوری تجاری بین المللی]] | |||
{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}} | {{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}} | ||
[[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]] | [[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
نسخهٔ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۸
ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی: اجرا:
۱ - به استثنای موارد مندرج در مواد ۳۳ و ۳۴ آرای داوری که مطابق مقررات این قانون صادر شود قطعی و پس از ابلاغ لازم الاجرا است و در صورت درخواست کتبی از دادگاه موضوع ماده ۶ ترتیبات اجرای احکام دادگاه ها به مورد اجرا گذاشته می شوند.
۲ - در صورتی که یکی از طرفین از دادگاه موضوع ماده ۶ این قانون درخواست ابطال رای داوری را به عمل آورده باشد و طرف دیگر تقاضای شناسایی یا اجرای آن را کرده باشد، دادگاه می تواند در صورت درخواست متقاضی شناسایی یا اجرای رای، مقرر دارد که درخواست کننده ابطال تامین مناسب بسپارد.