ماده ۲۱ قانون داوری تجاری بین المللی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۱ قانون داوری تجاری بین المللی: طرفین می‌توانند در مورد زبان یا زبان‌های مورد استفاده در رسیدگی داوری توافق نمایند. در غیر این صورت «داور» زبان یا زبان‌های مورد استفاده در داوری را تعیین می‌کند. توافق طرفین یا تصمیم «داور» در این مورد شامل هر گونه لایحه، مدرک و دلیل طرفین، مذاکرات جلسات رسیدگی، مراسلات «داور» و صدور رأی خواهد بود.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 21 قانون داوری تجاری بین المللی

این امکان فراهم است که داوری به هر زبانی که برای طرفین و دیوان داوری مناسب و راحت است، برگزار شود.[۱] لیکن، دیوان داوری باید تلاش کند تا زبانی را به عنوان زبان رسیدگی انتخاب کند که:

  1. باعث صرفه جویی در وقت گردد،
  2. هزینهٔ رسیدگی را کاهش دهد،
  3. موجب سهولت روند رسیدگی گردد.[۲]

با تعیین زبان داوری، ممکن است برای استماع دعوا، شهود یا کارشناسان نیاز به مترجم باشد. در داوری‌های سازمانی، معمولاً خود سازمان هماهنگی خدمات ترجمه را بر عهده دارد.[۳]

نکات توضیحی ماده 21 قانون داوری تجاری بین المللی

از آن جایی که داوری بین‌المللی اکثراً بین اشخاصی با زبان‌های متفاوت انجام می‌شود، تعیین زبان داوری اهمیت بالایی دارد.[۴] معمولاً زبان داوری در موافقتنامه داوری صریحاً نوشته می‌شود.[۵] لیکن، اگر طرفین زبان داوری را تعیین نکرده باشند، مرجع داوری باید برای آن تصمیم بگیرد.[۶] بنابراین، در درجهٔ اول، ارادهٔ طرفین در تعیین زبان داوری اهمیت دارد و در صورت عدم توافق آنان، تعیین زبان داوری بر عهدهٔ داور خواهد بود.[۷]این امکان برای مرجع داوری فراهم است که بنا به عللی که مؤثر در موضوع می‌داند، زبان داوری را زبانی دیگر انتخاب کند یا این که دو زبان یا بیشتر برای داوری انتخاب نماید.[۸] لیکن باید توجه داشت که اصولاً به کار بردن بیش از یک زبان در حالتی مجاز خواهد بود که باعث کاهش زمان و افزایش هزینه‌ها شود.[۹]همچنین این نظر نیز مطرح شده‌است که چنانچه در قرارداد زبان داوری تصریح نشود، اصل این است که زبان قرارداد، زبان داوری خواهد بود.[۱۰]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 21 قانون داوری تجاری بین المللی

  1. طرفین می‌توانند بر سر زبان یا زبان‌های مورد استفاده در داوری توافق کنند.
  2. در صورت عدم توافق طرفین، داور زبان یا زبان‌های داوری را تعیین می‌کند.
  3. زبان یا زبان‌های توافق‌شده یا تعیین‌شده شامل تمامی مکاتبات و مدارک حقوقی است.
  4. زبان یا زبان‌های انتخاب‌شده برای مذاکرات جلسات رسیدگی و مراسلات داور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  5. تصمیم‌گیری در مورد زبان شامل صدور رأی نیز خواهد بود.

مقالات مرتبط

منابع

  1. حمیدرضا نیک‌بخت. داوری تجاری بین المللی (آیین داوری). چاپ 2. مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4253108
  2. عبدالحسین شیروی. داوری تجاری بین‌المللی. چاپ 1. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3541360
  3. عبدالحسین شیروی. داوری تجاری بین‌المللی. چاپ 1. سمت، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3541412
  4. مرتضی یوسف زاده. آیین داوری. چاپ 2. شرکت سهامی انتشار، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4686988
  5. احمد امیرمعزی. داوری بازرگانی بین المللی. چاپ 1. دادگستر، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4939548
  6. محمد کاکاوند. مقدمه ای بر حقوق و رویه داوری. چاپ 1. شهر دانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5231944
  7. مرتضی یوسف زاده. آیین داوری. چاپ 2. شرکت سهامی انتشار، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4687004
  8. محمد کاکاوند. مقدمه ای بر حقوق و رویه داوری. چاپ 1. شهر دانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5206808
  9. محمد کاکاوند. مقدمه ای بر حقوق و رویه داوری. چاپ 1. شهر دانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5207624
  10. محمد کاکاوند. مقدمه ای بر حقوق و رویه داوری. چاپ 1. شهر دانش، 1394.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5206804