ماده ۲۰ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۲۰ قانون داوری تجاری بین المللی:''' محل داوری:
'''ماده ۲۰ قانون داوری تجاری بین المللی:''' محل [[داوری]]


۱ - داوری در محل مورد توافق طرفین انجام می شود. در صورت عدم توافق، محل داوری با توجه به اوضاع و احوال دعوا، و سهولت دسترسی طرفین، توسط " داور" تعیین می شود.
۱ - داوری در محل مورد [[توافق]] طرفین انجام می‌شود. در صورت عدم توافق، محل داوری با توجه به اوضاع و احوال دعوا، و سهولت دسترسی طرفین، توسط "[[داور]]" تعیین می شود.


۲ - "داور" می تواند برای شور بین اعضا، استماع شهادت شهود و کارشناسان طرفین، یا بازرسی کالا و سایر اموال و یا اسناد و مدارک، در هر محلی که خود مقتضی بداند تشکیل جلسه دهد، مگر طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند.
۲ - "داور" می‌تواند برای شور بین اعضا، استماع [[شهادت]] [[شاهد|شهود]] و [[کارشناس|کارشناسان]] طرفین، یا بازرسی [[کالا]] و سایر [[مال|اموال]] و یا [[سند|اسناد]] و [[مدرک|مدارک]]، در هر محلی که خود مقتضی بداند تشکیل جلسه دهد، مگر طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند.


{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}}
== منابع ==
{{پانویس}}{{مواد قانون داوری تجاری بین المللی}}


[[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]]
[[رده: مواد قانون داوری تجاری بین المللی]]

نسخهٔ ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۱

ماده ۲۰ قانون داوری تجاری بین المللی: محل داوری

۱ - داوری در محل مورد توافق طرفین انجام می‌شود. در صورت عدم توافق، محل داوری با توجه به اوضاع و احوال دعوا، و سهولت دسترسی طرفین، توسط "داور" تعیین می شود.

۲ - "داور" می‌تواند برای شور بین اعضا، استماع شهادت شهود و کارشناسان طرفین، یا بازرسی کالا و سایر اموال و یا اسناد و مدارک، در هر محلی که خود مقتضی بداند تشکیل جلسه دهد، مگر طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند.

منابع