ماده ۳۴ قانون داوری تجاری بین المللی

ماده ۳۴ قانون داوری تجاری بین المللی: بطلان رأی

در موارد زیر رأی «داور» اساساً باطل و غیرقابل اجراست:

1. در صورتی که موضوع اصلی اختلاف به موجب قوانین ایران قابل حل و فصل از طریق داوری نباشد.
2. در صورتی که مفاد رأی مخالف با نظم عمومی یا اخلاق حسنه کشور یا قواعد آمره این قانون باشد.
3. رأی داوری صادره در خصوص اموال غیرمنقول واقع در ایران با قوانین آمره جمهوری اسلامی ایران یا با مفاد اسناد رسمی معتبر معارض باشد، مگر آن که در مورد اخیر «داور» حق سازش داشته باشد.

مطالعات تطبیقی

مشابه بند 1 ماده 34 قانون داوری تجاری بین المللی، در بند 1 ب ماده 2-34 قانون نمونه داوری آنسیترال و همچنین بند الف ماده 2-5 نیز تصریح شده است.

در فرانسه، اینطور بیان شده است که هرگونه اختلافی که حاوی منافع عمومی باشد، غیرقابل ارجاع به داوری است.دعاوی مربوط به اساس خانواده، حفظ آزادی تجاری، تضمین رقابت، دعاوی مربوط به مالکیت صنعتی و ... مواردی هستند که در کشورهای گوناگون غیرقابل ارجاع به داوری می‌باشند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مستفاد از ماده‌ی فوق، امکان صدور رأی داوری در خصوص اموال غیرمنقول، چنانچه مغایر با قوانین آمره یا مفاد اسناد رسمی معتبر نباشد، فراهم است. همچنین، اگر داور حق سازش داشته باشد، امکان عدول از قوانین آمره و مفاد اسناد رسمی را نیز دارد. مستفاد از ماده‌ی فوق، درخواست صدور حکم به بطلان رأی داوری طبق این ماده، مهلت ندارد.

نکات توضیحی

باید توجه داشت که چنانچه قاضی رسیدگی کننده به اعتراض و درخواست ابطال رأی، اعتراض را وارد دانست، بایستی حکم به بی‌اعتباری رأی داور صادر نماید. لیکن، این امکان برای وی فراهم نیست که وارد رسیدگی شود و رأی ماهوی صادر کند. به همین جهت است که گفته می‌شود قاضی رسیدگی کننده به اعتراض، در مقام رسیدگی تجدیدنظر نسبت به رأی داوری نیست.