ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی

ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی: اجرا

۱ - به استثنای موارد مندرج در مواد ۳۳ و ۳۴ آرای داوری که مطابق مقررات این قانون صادر شود قطعی و پس از ابلاغ لازم‌الاجرا است و در صورت درخواست کتبی از دادگاه موضوع ماده ۶ ترتیبات اجرای احکام دادگاه‌ها به مورد اجرا گذاشته می‌شوند.

۲ - در صورتی که یکی از طرفین از دادگاه موضوع ماده ۶ این قانون درخواست ابطال رأی داوری را به عمل آورده باشد و طرف دیگر تقاضای شناسایی یا اجرای آن را کرده باشد، دادگاه می‌تواند در صورت درخواست متقاضی شناسایی یا اجرای رأی، مقرر دارد که درخواست کننده ابطال تأمین مناسب بسپارد.

مواد مرتبط

• ماده ۱ قانون داوری تجاری بین‌المللی
• ماده ۶ قانون داوری تجاری بین‌المللی
• ماده ۳۳ قانون داوری تجاری بین‌المللی
• ماده ۳۴ قانون داوری تجاری بین‌المللی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

چنانچه رأی داوری هیچ‌یک از موانع مذکور در مواد ۳۳ و ۳۴ قانون داوری تجاری بین‌المللی را نداشته باشد، قطعی و لازم‌الاجرا خواهد بود. در خصوص قسمت اخیر بند ۲ مادهٔ فوق، باید توجه داشت که اهمیت اخذ تأمین از درخواست کنندهٔ ابطال، به اولویت اصل قطعی و لازم‌الاجرا بودن رأی برمی‌گردد.

نکتهٔ دیگر آن که، دادگاه عمومی مرکز استانی که مقر داوری در آن جا است، دادگاه صالح جهت رسیدگی به اجرای رأی خواهد بود. همچنین، باید توجه داشت نظر بر آن که اجرای آرای داوری، اساساً ماهیتی شکلی دارند، تحت حکومت معیارهای قانون مقر دادگاه قرار می‌گیرند که از کشوری به کشور دیگر متفاوت خواهد بود.

نکات توضیحی

آرای داوری، به خصوص آرای صادره در داوری‌های سازمانی همانند آرای دادگاه قابلیت اجرا دارند. لیکن، از آنجایی که داور پس از صدور رأی، فاقد سمت است و اختیار اجرایی ندارد، دادگاه است که رأی داور را اجرا می‌کند. در خصوص اجرای آرای داوری شایان ذکر است که با وجود کنوانسیون شناسایی و اجرای احکام داوری (کنوانسیون ۱۹۵۸ نیویورک)، امکان اجرای آرای داوری در تمام کشورهای عضو کنوانسیون نیویورک فراهم است. کنوانسیون مزبور، مهم‌ترین کنوانسیون جهانی در این خصوص است و ایران نیز در سال ۱۳۸۰ بدان ملحق شده‌است.