ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری:''' هزینه دادرسی در شعب بدوی دیوان، یکصد هزار (۱۰۰.۰۰۰)ریال و در شعب تجدیدنظر دویست هزار (۲۰۰.۰۰۰)ریال است. تبصره - مبلغ مذکور در این ماده به تناسب نرخ تورم اعلام شده به وسیله بانک مرکزی جمه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری:''' هزینه دادرسی در شعب بدوی دیوان، یکصد هزار (۱۰۰.۰۰۰)ریال و در شعب تجدیدنظر دویست هزار (۲۰۰.۰۰۰)ریال است. | '''ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری:''' [[هزینه دادرسی]] در شعب بدوی دیوان، یکصد هزار (۱۰۰.۰۰۰)ریال و در شعب تجدیدنظر دویست هزار (۲۰۰.۰۰۰)ریال است. | ||
تبصره - مبلغ مذکور در این ماده به تناسب نرخ تورم اعلام شده به | تبصره - مبلغ مذکور در این ماده به تناسب نرخ تورم اعلام شده به وسیله [[بانک مرکزی جمهوری اسلامی]] ایران هر سه سال یک بار به پیشنهاد رئیس دیوان و تایید رئیس قوه قضائیه و تصویب هیات وزیران قابل تعدیل می باشد. | ||
{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | == انتقادات == | ||
هزینه های دادرسی به عنوان یکی از خسارات ناشی از طرح دعوا از ناحیه [[خواهان]] قابلیت مطالبه داشته و در محاکم دادگستری به آن حکم داده می شود اما در [[دیوان عدالت اداری]] مطالبه چنین هزینه ای به لحاظ قلیل بودن آن از خوانده مطرح نبوده و موضوع حکم قرار نمی گیرد. مهم ترین اثر منفی که معافیت از هزینه های دادرسی دارد این است که مانع طرح دعاوی واهی و بی اساس در دیوان نمی شود و اشخاص با استفاده از این معافیت هر دعوای را جنبه واقعی می بخشند و در دیوان طرح می نمایند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3209040|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=دلاوری|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{پانویس}}{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | |||
[[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | [[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
[[رده:هزینه دادرسی در دیوان عدالت اداری]] | |||
[[رده:چگونگی تعدیل هزینه های دادرسی در دیوان عدالت اداری]] | |||
نسخهٔ ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶
ماده ۱۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: هزینه دادرسی در شعب بدوی دیوان، یکصد هزار (۱۰۰.۰۰۰)ریال و در شعب تجدیدنظر دویست هزار (۲۰۰.۰۰۰)ریال است.
تبصره - مبلغ مذکور در این ماده به تناسب نرخ تورم اعلام شده به وسیله بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران هر سه سال یک بار به پیشنهاد رئیس دیوان و تایید رئیس قوه قضائیه و تصویب هیات وزیران قابل تعدیل می باشد.
انتقادات
هزینه های دادرسی به عنوان یکی از خسارات ناشی از طرح دعوا از ناحیه خواهان قابلیت مطالبه داشته و در محاکم دادگستری به آن حکم داده می شود اما در دیوان عدالت اداری مطالبه چنین هزینه ای به لحاظ قلیل بودن آن از خوانده مطرح نبوده و موضوع حکم قرار نمی گیرد. مهم ترین اثر منفی که معافیت از هزینه های دادرسی دارد این است که مانع طرح دعاوی واهی و بی اساس در دیوان نمی شود و اشخاص با استفاده از این معافیت هر دعوای را جنبه واقعی می بخشند و در دیوان طرح می نمایند. [۱]
منابع
- ↑ محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3209040