ماده ۷۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: هر گاه در مرحله تجدیدنظر تقاضای صدور دستور موقت شود، اتخاذ تصمیم با شعبه تجدیدنظر است. اجرای دستور موقت مستلزم تأیید رئیس دیوان است. دستور موقت صادر شده از شعبه بدوی مادام که توسط مرجع تجدیدنظر لغو نگردد، به قوت خود باقی است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مطابق این ماده اجرای دستور موقت صادره از شعب تجدیدنظر مستلزم تأیید رئیس دیوان عدالت اداری است. ممکن است گفته شود این حکم مطلق بوده و شامل مطلق دستور موقت صادره از دیوان عدالت اداری اعم از بدوی و تجدیدنظر می‌شود اما ولی این اطلاق با توجه به وجود قرینه منصرفه که موضوع ماده ۷۳ این قانون است در خصوص دستور موقت صادره از شعب تجدیدنظر است و تنها در خصوص دستور موقت صادره از این شعب قابلیت اجرایی دارد و رویه عملی دیوان نیز همین موضوع را تأیید می‌کند.[۱]

منابع

  1. غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4680488