ماده ۱۱۷ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

ماده ۱۱۷ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: چنانچه دادرس اجرای احکام دیوان، رای شعبه دیوان را مبهم بداند، به نحوی که اجرای آن امکان نداشته باشد با ذکر مورد ابهام از شعبه صادرکننده رای تقاضای رفع ابهام می نماید. نظر شعبه درخصوص رفع ابهام، برای دادرس اجرای احکام دیوان، لازم الاتباع است.

توضیح واژگان

دادرس: منظور از دادرس در معنای عام رئیس دادگاه بدوی، رئیس دادگاه تجدیدنظر و مستشاران این دادگاه می‌باشد، زیرا هر یک از آن‌ها به شغل قضا و فصل خصومات و مرافعات اشتغال دارند و استعمال این واژه منحصر در دادرس علی‌البدل نمی‌باشد.

رای دادگاه: یا حکم است یا قرار. چنانچه رأی دادگاه راجع به ماهیت دعوا و قاطع آن به‌طور جزئی یا کلی باشد، حکم، و در غیر این صورت قرار نامیده می‌شود.

شایان ذکر است که رأی در لغت به معنای دیدن، نگریستن با چشم و نظر و جمع آن آراست. در علم اصول دربارهٔ تعریف آن اتفاق نظر وجود ندارد. عده‌ای آن را به کار بردن اوج اندیشه می‌دانند و عده‌ای به گمان نامبتنی بر برهان رأی اطلاق کرده‌اند و برخی دیگر، باورهای غیرمستدل افراد را رأی دانسته‌اند.

رویه‌های قضایی

• نظریه شماره 7/1400/318 مورخ 1400/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رفع ابهام از رای در قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

رویه های قضایی

• نظریه شماره 7/98/848 مورخ 1398/08/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/98/1830 مورخ 1398/11/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/98/1620 مورخ 1398/12/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
• نظریه شماره 7/1400/318 مورخ 1400/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع رفع ابهام از رای در قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری