ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری (اصلاحی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰): در صورتی که رئیس قوه قضائیه یا رئیس دیوان رأی قطعی شعب دیوان را خلاف بیّن شرع یا قانون تشخیص دهند، رئیس دیوان فقط برای یک بار با ذکر دلیل پرونده را برای رسیدگی ماهوی و صدور رأی به شعبه هم عرض ارجاع می‌نماید. شعبه مذکور مکلف است خارج از نوبت به پرونده رسیدگی و رأی مقتضی را صادر کند. رأی صادر شده قطعی است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

خلاف بیّن شرع یا قانون: مقصود از مخالفت بیّن، آشکار و روشن بودن موازین شرعی و قانونی به اندازه‌ای است که بتوان حکم دادگاه را به روشنی، خلاف آن‌ها تشخیص داد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

منظور از خلاف بین قانون یا شرع این است که رأی صادره حکم روشن قانونی یا شرعی را نادیده گرفته باشد. بنابراین چنانچه رأی صادره به صورت آشکارا و روشن با حکم شرع و قانونی یا شرعی مغایرت نداشته باشد، اعتراض به آن قابل استماع نیست.[۲] در صورتی که رئیس قوه قضائیه یا رئیس دیوان آرایی را واجد اشتباه بین قانونی تشخیص دهد موضوع را جهت بررسی به شعب تشخیص (در حال حاضر شعب هم عرض) دیوان ارجاع می‌دهد. شعبه مزبور در صورت وارد دانستن اشکال اقدام به نقض رأی و صدور رأی مقتضی می‌نماید.[۳]

رویه قضایی

منابع

  1. علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4694268
  2. غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4687536
  3. محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3208072