ماده ۷۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
ماده ۷۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: شعبه تجدیدنظر در صورتی که قرار مورد تجدیدنظرخواهی را مطابق قانون تشخیص دهد، آن را تأیید می‌کند، در غیر این صورت چنانچه قرار صادره را منطبق با هیچ یک از موارد صدور قرار رد تشخیص ندهد پس از نقض قرار، پرونده را برای رسیدگی ماهوی به شعبه صادرکننده قرار عودت می‌دهد.
تبصره ۱ (الحاقی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰)ـ شعبه بدوی مکلف به تبعیت از رأی شعبه تجدیدنظر است؛ لیکن در صورتی که امر جدیدی حادث شود که امکان رسیدگی ماهوی فراهم نباشد، شعبه مذکور می‌تواند قرار مقتضی را صادر کند.
تبصره ۲ (الحاقی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰)ـ هرگاه شعبه تجدیدنظر، رسیدگی به شکایت را در صلاحیت سایر مراجع قضائی تشخیص دهد با صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده را به مرجع مذکور ارسال می‌کند و در صورتی که رسیدگی به شکایت را در صلاحیت مراجع غیرقضائی بداند، حسب مورد قرار رد شکایت یا نقض رأی بدوی و قرار رد شکایت صادر می‌کند و شاکی را به مرجع صالح دلالت می‌نماید.
پیشینه
در باب نحوه اعمال تجدیدنظر بر آرای شعب بدوی، قوانین سابق، کوتاه‌تر و بدین شیوه مقرر کرده بودند:
- ماده ۲۵ قانون راجع به شورای دولتی مصوب ۱۳۳۹: رسیدگی به تقاضای تجدیدنظر در هیأتی مرکب از رؤسای شعب شوری به عمل خواهد آمد و رأی هیئت قطعی است.[۱]
- ماده ۱۹ دیوان عدالت اداری ۱۳۶۰: مهلت دادخواست تجدیدنظر ده روز از تاریخ ابلاغ حکم دیوان می‌باشد. تجدیدنظر در هیأتی مرکب از رئیس کل یا قائم مقام دیوان و شش نفر از رؤسای شعب دیوان به قید قرعه به عمل می‌آید. رأی اکثریت این هیئت قطعی است.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
چنانچه شعبه بدوی با توجه به یکی از موارد ایرادات شکلی مندرج در این قانون قرار رد صادر نموده باشد و شعبه تجدیدنظر با بررسی موضوع قرار رد را صحیح تشخیص دهد آن را تأیید و تجدیدنظرخواهی را رد می‌کند و چنانچه قرار رد را واجد اشکال تشخیص دهد با نقض قرار پرونده را جهت رسیدگی ماهوی به شعبه بدوی ارجاع خواهد کرد.[۳]
منابع
- ↑ ماده ۲۵ قانون راجع به شورای دولتی
- ↑ ماده ۱۹ دیوان عدالت اداری ۱۳۶۰
- ↑ غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4686776