ماده ۱۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۱۲: خط ۱۲:


[[رده:مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]]
[[رده:مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]]
[[رده:الزام محکوم علیه به رعایت مفاد رای در مواد مشابه]]

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۶

ماده ۱۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: در صورتی که تصمیمات و اقدامات موضوع شکایت، موجب تضییع حقوق اشخاص شده باشد، شعبه رسیدگی کننده، حکم بر نقض رأی یا لغو اثر از تصمیم و اقدام مورد شکایت یا الزام طرف شکایت به اعاده حقوق تضییع شده، صادر می‌نماید.

تبصره (اصلاحی ۱۰ˏ۰۲ˏ۱۴۰۲)ـ پس از صدور حکم و قطعیت آن بر اساس این ماده، مرجع محکومٌ علیه علاوه بر اجرای حکم، مکلف است در موارد مشابهی که با حکم صادره وحدت موضوع دارد، مفاد حکم صادره را در تصمیمات و اقدامات بعدی خود رعایت کند، مشروط بر اینکه با تشخیص رئیس دیوان، رأی معارض قطعی با آن، توسط همان شعبه یا شعب دیگر صادر نشده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دیوان عدالت اداری نمی تواند در اعاده حقوق تضییع شده قائل به تجزیه و تفکیک شود و احقاق برخی را به محاکم دادگستری احاله نماید اقدام به این امر مغایر صریح قانون است. [۱] لازم به ذکر است که احقاق حقوق تضییع شده، عرفا و قانونا وقتی محقق می شود که همه آثار و نتایج زیان بار یک تصمیم یا اقدام خلاف قانون مرتفع و زایل گردد به نحوی که شخص زیان بار یک تصمیم یا اقدام خلاف قانون مرتفع و زایل کردد به نحوی که شخص زیان دیده مجبود به دادخواهی مجدد نباشد.[۲]

منابع

  1. محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3208476
  2. محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3208480