ماده ۱۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

ماده ۱۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: در صورتی که تصمیمات و اقدامات موضوع شکایت، موجب تضییع حقوق اشخاص شده باشد، شعبه رسیدگی کننده، حکم بر نقض رأی یا لغو اثر از تصمیم و اقدام مورد شکایت یا الزام طرف شکایت به اعاده حقوق تضییع شده، صادر می‌نماید.

تبصره (اصلاحی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰)ـ پس از صدور حکم و قطعیت آن بر اساس این ماده، مرجع محکوم علیه علاوه بر اجرای حکم، مکلف است در موارد مشابهی که با حکم صادره وحدت موضوع دارد، مفاد حکم صادره را در تصمیمات و اقدامات بعدی خود رعایت کند، مشروط بر این‌که با تشخیص رئیس دیوان، رأی معارض قطعی با آن، توسط همان شعبه یا شعب دیگر صادر نشده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

دیوان عدالت اداری نمی‌تواند در اعاده حقوق تضییع شده قائل به تجزیه و تفکیک شود. بدین ترتیب که احقاق برخی را به محاکم دادگستری احاله نماید. اقدام به این امر مغایر صریح قانون است. شایان ذکر است که احقاق حقوق تضییع شده، عرفاً و قانوناً وقتی محقق می‌شود که همه آثار و نتایج زیان‌بار یک تصمیم یا اقدام خلاف قانون مرتفع و زایل گردد؛ به نحوی که شخص زیان‌دیده مجبور به دادخواهی مجدد نباشد.