ماده ۱۰۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:مرجع صالح به اعاده دادرسی using HotCat) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رده:مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | [[رده:مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
[[رده:شعبه صادر کننده رای]] | [[رده:شعبه صادر کننده رای]] |
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۷
ماده ۱۰۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: رسیدگی به دادخواست اعاده دادرسی در صلاحیت شعبه صادرکننده حکم قطعی است. شعبه مذکور در ابتداء در مورد قبول یا رد این دادخواست قرار لازم را صادر مینماید و در صورت قبول دادخواست مبادرت به رسیدگی ماهوی میکند.
مواد مرتبط
- ماده ۹۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده ۹۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده ۱۰۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده ۱۰۱ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مطابق این ماده مرجع صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی شعبه صادر کننده حکم قطعی است. چنانچه حکم مورد اعتراض از شعب بدوی صادر و قطعیت یافته باشد دادخواست به شعب بدوی ارجاع میگردد و چنانچه رأی از شعب تجدیدنظر صادر شده باشد، شعبه تجدید نظر صالح به رسیدگی خواهد بود. اما چنانچه شعب تجدیدنظر، رأی شعبه بدوی را تأیید نموده باشد گویی رأی مذکور را خود شعبه تجدیدنظر صادر کرده و شعبه مذکور صالح به رسیدگی در اعاده دادرسی میباشد.[۱]
منابع
- ↑ غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4689740