ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری | '''ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری'''(اصلاحی ۱۰/۰۲/۱۴۰۲): شعبه رسیدگی کننده به موارد موضوع مواد (۷۴)، (۷۵) یا (۹۸) این قانون، مکلف است در صورت احراز ضرورت، دستور توقف اجرای حکم مورد رسیدگی را صادر کند. | ||
{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | {{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | ||
[[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | [[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۰
ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری(اصلاحی ۱۰/۰۲/۱۴۰۲): شعبه رسیدگی کننده به موارد موضوع مواد (۷۴)، (۷۵) یا (۹۸) این قانون، مکلف است در صورت احراز ضرورت، دستور توقف اجرای حکم مورد رسیدگی را صادر کند.