ماده ۱۰۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۰۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری:''' رسیدگی به [[دادخواست]] [[اعاده دادرسی]] در صلاحیت شعبه صادرکننده حکم قطعی است. شعبه مذکور در ابتداء در مورد قبول یا رد این دادخواست [[قرار]] لازم را صادر | '''ماده ۱۰۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری:''' رسیدگی به [[دادخواست]] [[اعاده دادرسی]] در صلاحیت شعبه صادرکننده حکم قطعی است. شعبه مذکور در ابتداء در مورد قبول یا رد این دادخواست [[قرار]] لازم را صادر می‌نماید و در صورت قبول دادخواست مبادرت به [[رسیدگی ماهوی]] می‌کند. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
مطابق این ماده مرجع صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی شعبه صادر کننده [[رأی قطعی|حکم قطعی]] است. چنانچه [[حکم]] مورد اعتراض از [[شعب بدوی]] صادر و قطعیت یافته باشد دادخواست به شعب بدوی ارجاع | مطابق این ماده مرجع صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی شعبه صادر کننده [[رأی قطعی|حکم قطعی]] است. چنانچه [[حکم]] مورد اعتراض از [[شعب بدوی]] صادر و قطعیت یافته باشد دادخواست به شعب بدوی ارجاع می‌گردد و چنانچه رای از شعب تجدید نظر صادر شده باشد شعبه تجدید نظر صالح به رسیدگی خواهد بود. اما چنانچه شعب تجدید نظر رای شعبه بدوی را تأیید نموده باشد گویی رای مذکور را خود شعبه تجدید نظر صادر کرده و شعبه مذکور صالح به رسیدگی در اعاده دادرسی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4689740|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=مولابیگی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | {{پانویس}}{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | ||
[[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | [[رده:مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
[[رده:مرجع صالح به اعاده دادرسی]] | [[رده:مرجع صالح به اعاده دادرسی]] | ||
[[رده:شعبه صادر کننده رای]] | [[رده:شعبه صادر کننده رای]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۲
ماده ۱۰۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: رسیدگی به دادخواست اعاده دادرسی در صلاحیت شعبه صادرکننده حکم قطعی است. شعبه مذکور در ابتداء در مورد قبول یا رد این دادخواست قرار لازم را صادر می‌نماید و در صورت قبول دادخواست مبادرت به رسیدگی ماهوی می‌کند.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
مطابق این ماده مرجع صالح برای رسیدگی به اعاده دادرسی شعبه صادر کننده حکم قطعی است. چنانچه حکم مورد اعتراض از شعب بدوی صادر و قطعیت یافته باشد دادخواست به شعب بدوی ارجاع می‌گردد و چنانچه رای از شعب تجدید نظر صادر شده باشد شعبه تجدید نظر صالح به رسیدگی خواهد بود. اما چنانچه شعب تجدید نظر رای شعبه بدوی را تأیید نموده باشد گویی رای مذکور را خود شعبه تجدید نظر صادر کرده و شعبه مذکور صالح به رسیدگی در اعاده دادرسی می‌باشد.[۱]
منابع
- ↑ غلامرضا مولابیگی. صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4689740