ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری'''(اصلاحی | '''ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری'''(اصلاحی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰): شعبه رسیدگی کننده به موارد موضوع [[ماده ۷۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری|مواد (۷۴)]]، [[ماده ۷۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری|(۷۵)]] یا [[ماده ۹۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری|(۹۸)]] این قانون، مکلف است در صورت احراز ضرورت، دستور توقف اجرای [[حکم]] مورد رسیدگی را صادر کند. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* ماده ۷۴ قانون دیوان عدالت اداری | |||
* ماده | * ماده ۷۵ قانون دیوان عدالت اداری | ||
* ماده ۹۸ قانون دیوان عدالت اداری | |||
* ماده | |||
* ماده | |||
{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | {{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | ||
[[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | [[رده:مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
[[رده:دستور توقف اجرای حکم]] | [[رده:دستور توقف اجرای حکم]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۸
ماده ۱۰۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری(اصلاحی ۱۴۰۲/۰۲/۱۰): شعبه رسیدگی کننده به موارد موضوع مواد (۷۴)، (۷۵) یا (۹۸) این قانون، مکلف است در صورت احراز ضرورت، دستور توقف اجرای حکم مورد رسیدگی را صادر کند.
مواد مرتبط
- ماده ۷۴ قانون دیوان عدالت اداری
- ماده ۷۵ قانون دیوان عدالت اداری
- ماده ۹۸ قانون دیوان عدالت اداری