ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری: تفاوت میان نسخه‌ها
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری | '''ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری''' (اصلاحی 1402/02/10): در صورتی که [[محکومٌ علیه]] از اجرای آرای [[دیوان عدالت اداری|دیوان]] استنکاف نماید، پرونده با ارجاع رئیس دیوان در شعبه صادرکننده [[رأی قطعی]]، رسیدگی و مستنکف به [[انفصال از خدمات دولتی]] تا پنج‌سال و یا به [[محرومیت از حقوق اجتماعی]] تا پنج سال و جبران خسارت وارده، محکوم می‌شود. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ بدون رعایت تشریفات تنظیم [[دادخواست]]، قابل [[تجدیدنظر خواهی|تجدید نظرخواهی]] حسب مورد در شعبه تجدید نظر و شعبه هم عرض است. حکم قطعی صادره جهت اجرا به مقام مافوق [[مستنکف]] و عندالاقتضاء به مراجع نظارتی مربوط، [[ابلاغ]] و درخصوص دارندگان پایه قضائی به دادسرای انتظامی قضات اعلام می‌شود. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
* [[ماده ۳۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری|ماده 39 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | * [[ماده ۳۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری|ماده 39 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
* [[ماده ۶۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | * [[ماده ۶۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | |||
== توضیح واژگان == | |||
منظور از '''محرومیت از حقوق اجتماعی'''، همان تحمیل محرومیت های اجتماعی مندرج در [[ماده 26 قانون مجازات اسلامی|ماده 26]] بر [[محکوم علیه]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4336580|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
استنکاف از اجرای حکم در [[دیوان عدالت اداری]] به دو نوع استنکاف صریح و ضمنی انجام می شود. استنکاف صریح در مواقعی رخ می دهد که مسئول اجرا به صراحت به عدم اجرای حکم معترف می شود و صریحا یا کتبا به این موضوع استنکاف نماید. و استنکاف ضمنی زمانی است که مسئول اجرا با توجیه و دلایل عدم اجرای رای و تمسک به مسئولیت های ناشی از اجرا و با درنگ و تردید بدون رعایت موازین قانونی و خلاف جهت رای از اجرای رای خودداری می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3210184|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=دلاوری|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری}} | |||
[[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | [[رده: مواد قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری]] | ||
[[رده:ضمانت اجرای استنکاف از اجرای احکام دیوان عدالت اداری]] | |||
نسخهٔ ۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۶
ماده ۱۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری (اصلاحی 1402/02/10): در صورتی که محکومٌ علیه از اجرای آرای دیوان استنکاف نماید، پرونده با ارجاع رئیس دیوان در شعبه صادرکننده رأی قطعی، رسیدگی و مستنکف به انفصال از خدمات دولتی تا پنج‌سال و یا به محرومیت از حقوق اجتماعی تا پنج سال و جبران خسارت وارده، محکوم می‌شود. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ بدون رعایت تشریفات تنظیم دادخواست، قابل تجدید نظرخواهی حسب مورد در شعبه تجدید نظر و شعبه هم عرض است. حکم قطعی صادره جهت اجرا به مقام مافوق مستنکف و عندالاقتضاء به مراجع نظارتی مربوط، ابلاغ و درخصوص دارندگان پایه قضائی به دادسرای انتظامی قضات اعلام می‌شود.
مواد مرتبط
- ماده 39 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده ۶۳ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
توضیح واژگان
منظور از محرومیت از حقوق اجتماعی، همان تحمیل محرومیت های اجتماعی مندرج در ماده 26 بر محکوم علیه است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
استنکاف از اجرای حکم در دیوان عدالت اداری به دو نوع استنکاف صریح و ضمنی انجام می شود. استنکاف صریح در مواقعی رخ می دهد که مسئول اجرا به صراحت به عدم اجرای حکم معترف می شود و صریحا یا کتبا به این موضوع استنکاف نماید. و استنکاف ضمنی زمانی است که مسئول اجرا با توجیه و دلایل عدم اجرای رای و تمسک به مسئولیت های ناشی از اجرا و با درنگ و تردید بدون رعایت موازین قانونی و خلاف جهت رای از اجرای رای خودداری می کند.[۲]
منابع
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4336580
- ↑ محمدرضا دلاوری. شرح و تحلیل قانون دیوان عدالت اداری. چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3210184